بیانیه صد و نهمین سالگرد نسل کشی ارمنیان

۱۰۹ سال از نسل کشی ارمنیان در شرق ترکیه کنونی سپری شده است. نسل کشی ای که در زمان خود و با وجود مستندات انکار ناپذیر تاریخی، از سوی نهادهای بین المللی، نادیده انگاشته شد و مسببان اصلی آن هرگز بصورت رسمی مجازات نشدند.

این نادیده انگاشتن و عدم مجازات سبب گردید که نه تنها سیاست های نسل کشانه ترکیه  عثمانی تغییر نکند، بلکه بارها و بصورت های مختلف نظیر تجاوز آشکار حملات این رژیم متجاوز، به قبرس، سوریه، لیبی و عراق و امروز نیز با حمایت از رژیم غاصب صهیونیستی در کشتار مردم بی دفاع غزه، تکرار شود.

در یک قرن اخیر دولت های ادواری ترکیه عثمانی نه تنها برخلاف نظام حقوق بین الملل، از پذیرش مسئولیت و عذرخواهی رسمی بابت جنایات اسلاف خود و پرداخت غرامت به بازماندگان قربانیان ابا داشته اند، بلکه در همراهی و تحریک رژیم تروریست و جنایتکار آذربایجان، نیز سعی داشته اند به سیاست های نسل کشانه خود در منطقه ادامه دهند.

آرتساخ (قراباغ کوهستانی) و نخجوان، در ۵ ژوئیه ۱۹۲۱، در یک تصمیم تأسف بارو بصورت غیر قانونی و یک طرفه به رژیم تروریست و جنایتکار آذربایجان واگذار شد. به دنبال این اقدام، قتل، تبعید و توسل به زور و خشونت به مدت ۷۰ سال رخ داد و حتی در سال های پایانی حیات اتحاد جماهیر شوروی وارد فاز جدیدی شد که در نهایت به قتل عام و خروج صد ها هزار شهروند ارمنی از شهرهای باکو، گنجه و سومگائیت، منجرگردید. میراث فرهنگی ارمنیان جعل و آذربایجانی شد، نخجوان به طور کلی از سکنه ارمنی خالی و میراث فرهنگی آن از جمله صلیب سنگ های باستانی واقع در جلفا تخریب شدند.

سیاست های نسل کشانه ترکیه عثمانی و رژیم تروریست و جنایتکار آذربایجان  بار دیگر در سال ۲۰۲۰، ادامه یافت و این بار با همراهی رژیم صهیونیستی، در تجاوز به آرتساخ وارد فاز نهایی شد. که متأسفانه این بار نیز جامعه جهانی چشمان خود را بر آن جنایات بست و باعث شد که بعد از آتش بس نهم نوامبر نه تنها این تمایلات سرکوب نشود بلکه آنکارا و باکو، آزادانه تر به این سیاست ادامه دهند.

عملیات نظامی باکو، و اشغال بخش هایی از سرزمین های بین المللی جمهوری ارمنستان و در نهایت اشغال کامل آرتساخ و مهاجرت اجباری بیش از ۱۲۰۰۰۰، ساکن ارمنی و بومی آن در سال ۲۰۲۳، و ادعای گشایش کریدور جعلی سیونیک (زنگزور) از دیگر مصادیق این سیاست های پان تورانیستی ونسل کشی می باشد.

سیاست های ارمنی ستیزانه ترکیه عثمانی و رژیم تروریست و جنایتکار آذربایجان، امروز نیز در عالی ترین سطوح دولتی،اعمال شده و بدلیل فشار سیاسی ایجاد شده پیرامون دولت ارمنستان و تحت ایده دروغین روند عادی سازی روابط و گشایش عصر صلح، در راه انکار و به فراموشی سپردن کامل نسل کشی از حافظه ارمنیان قدم بر می دارد.

از این رو ما ارمنیان، در یکصد ونهمین سالروز نسل کشی ارمنیان، از تمامی کشورها و مجامع بین المللی می خواهیم که نسل کشی و انواع آن را محکوم نمایند، زیرا باور داریم که بی مجازات ماندن و عدم محکومیت نسل کشی ارمنیان بود که سبب گردید ما امروز، شاهد نسل کشی مردم بی دفاع غزه و فلسطین از سوی رژیم غاصب صهیونیستی باشیم.

نسل کشی ها را محکوم کنیم زیرا درغیر اینصورت در کشور و خانه خود مجبور به تحمل آن خواهیم شد.

هیئت برگزار کننده صد و نهمین سالگرد نسل کشی ارمنیان

منتخب شورای خلیفه گری ارامنه تهران

پنجم اردیبهشت ۱۴۰۳