Ցաւով տեղեկացանք, որ այսօր՝ օգոստոսի 14-ի առաւօտեան՝ 69 տարեկանում, մահացել է իրանահայ ճանաչւած բանաստեղծ Ալմինը:

Կորոնավիրուսի դէմ պայքարի ազգային շտաբի որոշման համաձայն՝ օգոստոսի 16-ից 21-ը երկրում՝ արձակուրդ է յայտարարւել:

Ինչպէ՞ս շարունակենք օգնել Արցախին՝ որ ուղղութիւններով, որ հարցերում։ Այս հարցերի յստակեցմանն էր նւիրւած ՀՅԴ Հայ Դատի Կենտրոնական խորհրդի նախաձեռնութեամբ օգոստոսի 7-ին գումարւած Հայ Դատի յանձնախմբերի եւ գրասենեակների առցանց խորհրդակցութիւնը։ Օրակարգում էր Արցախի շահերի պաշտպանութեան հարցը։

Միաւորւած ազգերի կազմակերպութեան գլխաւոր քարտուղար Անտոնիօ Գուտերեշն օգոստոսի 13-ին լրագրողներին յայտնել է, որ իրադրութիւն Աֆղանստանում աւելի է վատանում:

Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Արամ Ա. Վեհափառ Հայրապետը Ուրբաթ, 13 Օգոստոս 2021-ին, յաջորդաբար ընդունեց Լիբանանի մօտ Հայաստանի Հանրապետութեան դեսպան Վահագն Աթաբէկեանը եւ Վատիկանի մօտ Լիբանանի Հանրապետութեան դեսպան դոկտ. Ֆարիտ Ալ-Խազէնը։

Իմ աչքերիս առաջ կանգնած են երեք անձնաւորութիւն, նրանք այլեւս չկան - մեռած են. նոցա ստւերն է այդ, նոցա ուրւականը. կանգնած են աչքերիս առաջ եւ ինձ հանգիստ չեն տալիս - հալածում են: Աշխատում եմ մոռանաթ. աշխատում եմ մի ուրիշ բանի մասին մտածել, բայց ի զուր. նոքա հետս են ու հետս, եւ հաւատացած եմ, որ միայն ես չեմ, որ այդ մեռած ստւէրների հալածանքի առարկան եմ:

Կարծում եմ հայկական զօրքերը դուրս են բերւելու Արցախից: Նիկոլ Փաշինեանն Ադրբեջանի այդ պահանջը եւս կատարելու է, նա որեւէ լծակ չունի Ադրբեջանի իշխանութիւններին հակառակւելու, այդ պատճառով էլ մենք Արցախում փորձում ենք այնպէս ինքնակազմակերպւել, որ նման խնդրի դէպքում մեր պաշտպանութիւնը կարողանանք կազմակերպել: «Փաստինֆօ»-ի հետ զրոյցում ասաց Արցախի ԱԺ պատգամաւոր Մետաքսէ Յակոբանը:

ՀՅԴ Լիբանանի Կեդրոնական կոմիտէի ներկայացուցիչ, երեսփոխան Յակոբ Բագրատունի «Միտիա Ֆեքթըրի Նիուզ»-ի հետ հարցազրոյցի մը ընթացքին յայտնեց, որ Թաէֆի համաձայնագիրին ստորագրութենէն ի վեր հայ համայնքը միշտ ներկայացուած է Լիբանանի կառավարութիւններուն մէջ, ըլլան անոնք ազգային միասնականութեան կառավարութիւններ կամ նոյնիսկ միագոյն դահլիճներ:

Բանաստեղծ Յարութիւն Պէրպէրեան, Մոնրէալաբնակ, իր այսօրուան դիմատետրին մէջ կը գրէ. –

«Տասը օրէ աւելի է Երեւան եմ: Պատկերը ցնցիչ է: Ճիշդ է որ կեանքը պիտի շարունակուի, սակայն քաղաքամէջի եւ շրջակայքի փողոցներէն անցնելով եւ եզերող սրճարաններու զուարթ ու շաղակրատող ամբոխը դիտելով կը կարծես, որ քաղաքի բնակչութիւնը իր յիշողութիւնը կորսնցուցած է (նման պատում մը կարդացած էի Մարքէզի Հարիւր տարուան մենութեան մէջ): Կարծես հինգ հազարէ աւելի զոհեր, հազարաւոր վիրաւորներ եւ հաշմանդամներ, անյայտ կորածներ եւ գերեվարուածներ չենք ունեցած կամ չունինք …