MENU
Ջեքի Սփիէրը հանդէս է եկել ադրբեջանական պատերազմական յանցագործութիւնները ինչպէս Հայաստանում, այնպէս էլ Արցախում դատապարտող օրէնսդրական նախաձեռնութեամբ՝ կոչ անելով կիրառել պատժամիջոցներ եւ դիմել միջազգային տրիբունալներին՝ համապատասխան հետաքննութիւններ անցկացնելու համար։
Պատերազմից երկու տարի անց հայկական երկու պետականութիւնները կանգնած են ճակատագրական մարտահրաւէրների, պատերազմի իրական սպառնալիքի առջեւ։ Աշխարհաքաղաքական նոր իրողութիւնների, խախտւած ուժային հաւասարակշռութեան եւ խոցւած ինքնիշխանութեան պայմաններում գործող քաղաքական ռեժիմն անկարող է դիմակայել Հայոց պետականութեանն ու հայ ժողովրդին ուղղւած գոյութենական սպառնալիքները, նոր կապիտուլեացիայի հեռանկարը։
Վերջին տարիներին փորձում եմ թարմացնել իմ գիտելիքները հայոց պատմութեան հարցերում։
Ցանկալի կը լինէր, որ մեր պատմաբանները մի կողմ դնէին իրենց կարծրատիպերը եւ խորը, փաստերի վրայ յենւած, վերլուծական աշխատութիւն հրապարակէին այս թեմայով։
Ինչեւէ, փորձեմ հակիրճ ներկայացնել հայոց պատմութեան որոշ դրւագներ, այդ ամէնը դիտարկելով այսօրւայ քաղաքական իրավիճակով պայմանաորւած։ Մեր պատմութեան հազարամեակների ընթացքում, պատերազմել ենք ժամանակին մեզ հարեւան տարբեր կայսրութիւնների հետ՝ Ասորեստան, Բաբելոն, Հռոմ, Պարսկաստան եւ այլն։
Փորձենք դիտարկել հայոց պատմութեան որոշ դրւագներ, սկսած առաջին դարից մ․թ․ա.։
Զարմանալի է, չէ՞։ Նոյնիսկ ոչ վաղ անցեալի պատմութիւնը կարծես դասեր չի տալիս մեր քաղաքական «վերնախաւին», առ այն որ թէկուզ եւ ստորագրւած թուղթը փաստացիօրէն ոչինչ է, եթէ չկայ ուժերի հաւասարակշռութիւն։
Ազգային միասնականութիւնը չ՚ենթադրեր տեսակէտներու լիակատար նոյնութիւն բոլորին կողմէ։ Ան անկասկած կ՚ենթադրէ հասարակութեան գլխաւոր շերտերու կարողութիւնը գերամեծար նպատակներու շուրջ համաձայնութիւն գոյացնելու։ Այս իսկ պատճառով, ազգային միասնականութեան խարիսխը պէտք չէ անպայման փնտռել նախկին նախագահներու ոլորտին մէջ։
Ռուսիոյ բանակին` Ուքրանիոյ մէջ վերջերս արձանագրած նահանջը` Ազրպէյճանին շնորհեց ՀԱՊԿ-ի անդամ եւ Ռուսիոյ ռազմավարական դաշնակից Հայաստանի Հանրապետութեան գերիշխան տարածքին վրայ յարձակում գործելու յանդգնութիւն: