MENU
Հայ ժողովրդի տասնեակ հազար տարիների կեանքը յատկանշւած է պայքարներով. պայքար՝ յանուն ազատութեան, պայքար՝ յանուն Հայրենիքի պաշտպանութեան. պայքար՝ յանուն խաղաղ ու աշխատունակ կեանքի. պայքար՝ յանուն ստեղծագործող կեանքի եւ վերջապէս պայքար՝ յանուն յաւերժի։
1918 թ. մայիսի 28-ը՝ Հայաստանի Առաջին Հանրապետութեան հիմնադրումը, հայոց բազմադարեան պատմութեան փառավոր էջերից է, հայ ժողովրդի հերոսական ոգու, կենսունակութեան, արժանապատւութեան, ազատ եւ անկախ ապրելու անկոտրում կամքի արտայայտութիւնը: Այն շրջադարձային ազդեցութիւն ունեցաւ հայոց պատմութեան հետագայ ողջ ընթացքի վրայ։
Հակառակ անցնող դեկտեմբերին, Բանտարկեալներու ազատ արձակման խորհուրդին՝ Համբիկ Սասունեանը ազատ արձակելու ի նպաստ առած որոշումին, երեքշաբթի, 26 մայիսին, նահանգապետ Կեւըն Նիւսըմ, մերժելով խորհուրդին որոշումը՝ արգելակեց Սասունեանի ազատ արձակումը:
Քիչ առաջ, տեղական ժամանակով` 13:41-ին ռիխտերի սանդղակով 4.4 մագնիտուդ հզօրութեամբ երկրաշարժը ցնցել է Թեհրան նահանգի արեւելեան հատւածը:
«ԱՄՆ ոստիկանութեան կողմից սեւամորթ քաղաքացիների դէմ բռնութեան կիրառումը, առհասարակ, սահմաններ չի ճանաչում»,- այս մասին ասւած է ԱԳ Նախարարութեան յայտարարութեան տեքստում, որտեղ նախարարութիւնը դատապարտել է ԱՄՆ իրաւապահների կողմից բազմիցս կրկնւող բռնութեան փաստերը:
Ծնողքը կը փափաքէր գրել, կարդալ սորվի, որպէսզի քահանայ ձեռնադրուի։ Այդ նպատակով, 1876-ի մայիսի 14-ին, պատանի հասակին, զինք ղրկեցին Մշոյ Ս. Առաքելոց Վանքը։ Հոն հանդիպեցաւ Արաբոյին եւ այլ ֆետայիներուն։ Երկու տարի ետք, 1878-ի մայիսի 4-ին, հրաժարեցաւ վանքէն, վերադարձաւ տուն։ Եւ, ինչպէս ան կը գրէ իր յուշերուն մէջ, «այնուհետեւ իմ գործը շարունակ զէնքերը եղան»: