ՀՅԴ Բիւրոյի երիտասարդական գրասենեակի պատասխանատու Արշակ Մեսրոպեանի ելոյթը Ֆրանսիայի հրապարակում «Դիմադրութեան» շարժման մայիսի 10-ի հանրահաւաքի ժամանակ․

ՀՅԴ Բիւրոյի երիտասարդական գրասենեակի պատասխանատու Արշակ Մեսրոպեանի ելոյթը Ֆրանսիայի հրապարակում «Դիմադրութեան» շարժման մայիսի 10-ի հանրահաւաքի ժամանակ․

Սիրելի հայրենակիցներ,

Յարգելի քոյրեր եւ եղբայրներ,

Ես չեմ եկել այսօր խօսելու Հայաստանի ու Արցախի շուրջ ստեղծւած օրհասական իրավիճակի կամ այս յանցաւոր վարչախմբի արած-չարածի մասին, մենք բոլորս այդ ամէն ինչից լաւատեղեակ ենք։ Ես եկել եմ, որ միասին որոշ փաստեր արձանագրենք, խօսենք մեր հաւաքական ընթացքի մասին եւ անդրադառնանք ապագայի տեսլականին։

Յարգելի հայրենակիցներ,

Առաջին արձանագրում․ Վերջին օրերի մեր պայքարի արդիւնքում հաւանաբար չենք անդրադարձել, որ ձեւաւորել ենք ցանկացած ազգի համար անվտանգութեան եւ հարատեւ ընթացքի երաշխիքներից մէկը։ Երբ ժողովուրդները դառնում են բանակ։ Այո, մենք դարձանք բանակն արդարութեան, այն բանակը, որը վերականգնելու է մեր խոցւած արժանապատւութիւնը եւ դատաստանի առաջ է կանգնեցնելու բոլոր յանցաւորներին։

Երկրորդ, մենք պէտք է մի շատ կարեւոր բան գիտակցենք սիրելի հայրենակիցներ, այն, որ մեր պայքարն ունի հանգրվանային բնոյթ։ Գլխաւոր ցեցի եւ իր յանցաւոր վարչախմբի հեռացումը ամենաանկիւնաքարային հանգրւանն է, որ արդէն իսկ մեկնարկւած է։ Եւ վստահաբար հասնելով յաջողութեան, մենք ցոյց ենք տալու արար աշխարհին, որ ազգայինը, հայակենտրոն գործելաոճը եւ պետականամէտ մտածողութիւնը չի կարող պարտւել անսկզբունք, աննկարագիր եւ հայկականութեան հետ որեւէ կապ չունեցող տեսակին։ Հեռացնելով այս վարչախմբին մենք հնարաւորութիւն ենք ստեղծելու, որ միասնաբար լծւենք ամենակարեւորագոյն գործին՝ պետականաշինութեան սուրբ առաքելութեանը։

Իսկ պետականաշինութեան գործին լծւելու համար, մենք պէտք է վերանայենք մեր ընթացքը, որպէս ժողովուրդ, հասարակութիւն, առհասարակ, որպէս ազգ։ Իւրաքանչիւր հայ մարդ, այսուհետ իրաւունք չունի սահմանափակւելու միայն իր նեղ անձնական նպատակներով ու շահերով, այլ ընդհակառակը՝ բոլորս պէտք է մեր առօրեայ կենցաղն ու մասնագիտական գործուէութիւնը ի սպաս դնենք հայրենիքի հիմքերն ամրացնելու եւ հզօրացնելու աշխատանքին՝ դարձնելով այն ապրելակերպ։

Սիրելի հայրենակիցներ,

հիմա խօսքս ուղղում եմ ողջ հայ երիտասարդութեանը։ Մենք հանդիսանում ենք մեր հայրենիքի անվտանգութեան եւ հզօրացման հիմնական երաշխիքներից, իրաւունք չունենք թոյլ տալ, որ այսպիսի ճակատագրական օրեր ապրի մեր երկիրը։ Իսկ մեզ վստահւած պարտաւորութիւնը լիարժէքօրէն իրականացնելու համար պէտք է լինենք մասնագիտացած, գաղափարականացած, քաղաքականացած եւ յեղափոխականացած երիտասարդութիւն։ Մենք միասնաբար պէտք է կերտենք յանձառու երիտասարդութիւն, որը կարարի ու կը ստեղծագործի հայրենիքի բարօրութիւնն ու զարգացումը, ունակ կը լինի ազգային զարկերակը մշտապէս զգալու, օժտւած կը լինի քննական մտքով, կը մերժի ամբոխավարութիւնը, բամբասանքները, առողջ մտքով կը վերլուծի իրավիճակները եւ ազգային սկզբունքների վրայ հիմնւելով կը կայացնի համարձակ եւ հայանպաստ որոշումներ եւ դիրքորոշումներ։

Եւ վերջապէս, ամէն ինչից վեր դասելով՝ ազգ, հայրենիք, պետականութիւն եւ ազգային անվտանգութիւն հասկացութիւնները միասնաբար սկիզբ ենք դնելու իրական արժեհամակարգային յեղափոխութեանը։ Երբ անհատական մօտեցումը երկրորդական է եւ հաւաքականը գերադաս, երբ գաղափարն է տիրական՝ այլ ոչ նիւթականը, երբ լոկ բնակչից վերածւում ենք պատասխանատու քաղաքացու եւ երբ հայրենիքի պարսպապատման աշխատանքները դառնում են նւիրական առաքելութիւն։

Սիրելի հայրենակիցներ,

Մայր Հայաստանի ցանկացած իշխանութեան գերխնդիրը պէտք է լինի ինչպէս ամրացնել Հայաստան-Արցախ-Սփիւռք եռամիասնութիւնը, այլ ոչ թէ այն պառակտելը կամ կազմաքանդելը։ Գոյութիւն ունի միայն մէկ երաշխիք այս հարցում՝ ձեւաւորել մեխանիզմ, որի միջոցով կը կարողանանք կոնսոլիդացնել համազգային կարողականութիւնն ու ներուժը, կենտրոնացնելով այն մեր պետականութեան հիմնասիւների ամրապնդման եւ համազգային իղձերի ու նպատակների հետապնդման գործին։ Այդ ամբողջն ամփոփւած լինելով մէկ եւ գերագոյն համահայկան օրակարգով ու ծրագրով, մենք նաեւ խարսխած կունենանք երկար սպասւած ներազգային կոնսենսուսն ու համերաշխութիւնը։

Պետականութեան հիմնասիւներ ամրապնդել նշանակում է․

1․ Կրթական համակարգի ու ծրագրի բարեփոխում այնպէս, որ հիմքում դրւած լինի ազգային արժեհամակարգի ու մտածողութեան ձեւաւորումը,

2․ Արտաքին յարաբերական ոլորտում վարել ճկուն եւ խոհեմ դիւանագիտութիւն, որը կը հանդիսանա մեր պետականութեան սուրն ու վահանը,

3․ Անվտանգութեան եւ պաշտպանութեան ոլորտում, լծւել բանակաշինութեան եւ ռազմարդիւնաբերութեան աշխատանքին, վերականգնել պաշտպանունակութիւնն ու մարտունակութիւնը,

4․ Մշակել ազգային սոցեալ-տնտեսական համակարգ։ Հիմնւելով որոշակի ինքնաբաւութեան սկզբունքի վրայ, եւ հաշւի առնելով մեր ներքին եւ մասնաւորաբար արտաքին մարտահրաւէրները, առանձնացնել առաջնահերթութիւն հանդիսացող բնագաւառները եւ զարկ տալ այդ ոլորտների զարգացմանը,

5․ Հոգեւոր, մշակութային եւ քաղաքակրթական արժէքների եւ առանձնայատկութիւնների համատարած արմատաւորում։

Խօսքս եզրափակելով, ուզում եմ ասել, որ Հայաստան պետութիւնը վերստին ազգայնացնելու այս տեսլականով մենք արդէն գծել ենք մեր ազգի անսասան, անշեղ ու փառահեղ ընթացքի ճանապարհային քարտէզը, ուզում եմ հաւաստիացնել, որ մենք արդէն իսկ մեկնարկել ենք մեր ինքնամաքրման գործընթացը եւ վերածնունդ ենք ապրելու այս քառամեայ ստի, աղէտի, արեան, ու դաւադրութիւնների մոխիրների փոշուց, որպէս փիւնիկ։

ՄԻՈՒԹԻՒՆ-ՊԱՅՔԱՐ-ՅԱՂԹԱՆԱԿ