Ֆրանսիայի եւ Գերմանիայի յարաբերութիւնները եւրոպական նախագծի հիմքում են եւ եւրոպական կայունութեան բանալին են, սակայն դաշինքը փլուզւում է: Ուկրայինայի պատերազմը խորացրել է Եւրոմիութեան ազդեցության կենտրոնի տեղաշարժը դէպի «Կենտրոնական Եւրոպա»՝ Գերմանիա եւ նրա արեւելեան հարեւաններ, որտեղ, ի տարբերութիւն Գերմանիայի, Ֆրանսիայի դիրքերը երբեք համեմատաբար տպաւորիչ չեն եղել: Երկու երկրներն էլ տարաձայնութիւններ ունեն Եւրոպայում տիրող էներգետիկ ճգնաժամի եւ նրանց պաշտպանական քաղաքականութեան շուրջ: Ինչ կը նշանակեն աճող տարաձայնութիւնները ԵՄ-ի համար ռուս-ուկրայինական պատերազմի գագաթնակէտին, երբ Եւրոպային աւելի շատ համագործակցութիւն է անհրաժեշտ, գրում է Modern Diplomacy-ն։
«alikonline.ir»- Ֆրանսիայի եւ Գերմանիայի յարաբերութիւնները եւրոպական նախագծի հիմքում են եւ եւրոպական կայունութեան բանալին են, սակայն դաշինքը փլուզւում է: Ուկրայինայի պատերազմը խորացրել է Եւրոմիութեան ազդեցության կենտրոնի տեղաշարժը դէպի «Կենտրոնական Եւրոպա»՝ Գերմանիա եւ նրա արեւելեան հարեւաններ, որտեղ, ի տարբերութիւն Գերմանիայի, Ֆրանսիայի դիրքերը երբեք համեմատաբար տպաւորիչ չեն եղել: Երկու երկրներն էլ տարաձայնութիւններ ունեն Եւրոպայում տիրող էներգետիկ ճգնաժամի եւ նրանց պաշտպանական քաղաքականութեան շուրջ: Ինչ կը նշանակեն աճող տարաձայնութիւնները ԵՄ-ի համար ռուս-ուկրայինական պատերազմի գագաթնակէտին, երբ Եւրոպային աւելի շատ համագործակցութիւն է անհրաժեշտ, այս մասին ըստ News.am-ի գրում է Modern Diplomacy-ն։
Վիճաբանութեան երկու հիմնական ոլորտներն են էներգետիկան եւ պաշտպանութիւնը: Ուկրայինայում պատերազմը եւ դրա հետեւանքով էներգակիրների մատակարարման խափանումները էներգետիկան բարձրացրել են Եւրոպայի քաղաքական օրակարգի առաջին տեղ:
Սեպտեմբերի վերջին Գերմանիան յայտարարել է 200 միլիարդ եւրօ արժողութեամբ էներգետիկ աջակցութեան խոշոր փաթեթի մասին: Սա յարմար չէ Ֆրանսիայի նախագահին։ Նրան զայրացնում էր, որ Գերմանիան իրեն նախապէս չի տեղեկացրել եւրոպական անվտանգութեան ապահովման մասին։ Ֆրանսիացի պաշտօնեաների խօսքով՝ գերմանական փաթեթը կը յանգեցնի էլ աւելի տնտեսական բաժանման, իսկ Բեռլինի կառավարութիւնը կարող է խաթարել մրցակցութիւնը բլոկի ներսում՝ սուբսիդաւորելով էներգիան բիզնեսի համար:
Փարիզում եւ եւրոպական այլ մայրաքաղաքներում, որոնք անհանգստացած են պատերազմի ազդեցութիւնից սեփական էներգիայի ծախսերի վրայ, մեծ աղմուկ է բարձրացրել Գերմանիայի միակողմանի որոշումը՝ մինչեւ 200 միլիարդ եւրօ ծախսել գազի ահռելի գները սուբսիդաւորելու համար: Այն նաեւ հակասում է ողջ ԵՄ-ի էներգետիկ սահմանափակումներին եւ ԵՄ-ի համատեղ փոխառութիւնների աւելացմանը՝ գազի գների աճի հետեւանքով ցաւը մեղմելու համար: Ե՛ւ գերմանացիները, եւ՛ ֆրանսիացիները տարբեր կարծիք ունեն, թէ էներգիայի որ աղբիւրը պէտք է օգտագործել։
Ինչ վերաբերում է պաշտպանութեանը, առաջանում է մէկ այլ հարց, ինչի մասին վկայում են Բեռլինի ռազմական գնումների վերաբերեալ վերջին որոշումները։ Գերմանիան որոշել է իր նորաստեղծ 100 միլիարդ եւրօ ներդրումային հիմնադրամի մի մասը ծախսել ամերիկեան F-35 կործանիչների վրայ, ինչը նեարդայնացրել է Փարիզին։ Այս գնումները լուրջ հարւած են դարձել նոր սերնդի կործանիչների եւ տանկերի ստեղծման գործում Ֆրանսիայի հետ համագործակցելու երկարամեայ ջանքերի համար։
Նոյն կերպ Մակրոնը նման քայլերը հակաարդիւնաւէտ է համարում իր պաշտպանութիւնն ուժեղացնելու Եւրոպայի երկարաժամկէտ պահանջարկի համար: Փարիզը նաեւ հիասթափւած է Future Combat Air System-ի մշակման դանդաղ առաջընթացից, որը Եւրոպայի գլխաւոր պաշտպանական նախագիծն է, որը 2017 թւականին մեկնարկել է Փարիզի եւ Բեռլինի կողմից՝ մայրցամաքի ռազմական հնարաւորութիւնները ամրապնդելու նպատակով: Մտահոգութիւններ կան Գերմանիայի կողմից Ուկրայինային սպառազինութիւնների մատակարարման երկարատեւ ձգձգումների հետ կապւած։
Աւելին, Գերմանիան եւ եւրոպական 14 այլ երկրներ, բացառութեամբ Ֆրանսիայի, ՆԱՏՕ-ի վերջին համաժողովի կուլիսներում ստորագրել են «Երկնային վահան» նախաձեռնութիւնը։ Դա ձեռք է բերւել՝ չնայած Mamba հակահրթիռային պաշտպանութեան նախագծի շուրջ Ֆրանսիայի եւ Իտալիայի համագործակցութեանը։
Տարաձայնութիւններ կան ԵՄ էներգետիկ քաղաքականութեան առաջնահերթութիւնների շուրջ, ինչը նոյնպէս կապւած է զարգացող վառելիքային ճգնաժամի հետ։ Պէտք է հաշւի առնել, որ կողմերը տարբեր դիրքերից են ելնում՝ Գերմանիան բախւում է իր ողջ տնտեսութեան կայունութեան համար մատակարարումների խափանումներին, մինչդեռ Ֆրանսիան, որը ներկայումս ապաւինում է միջուկային եւ այլընտրանքային էներգիայի համադրութեանը, տեսականօրէն աւելի քիչ կախւած է ածխաջրածիններից, եւ ռուսական գազից։
Ֆրանսիան եւ Գերմանիան համաձայնութեան չեն գալիս, թէ ինչպէս վարւել Եւրոպայում էներգետիկ ճգնաժամի կամ անվտանգային ճգնաժամի հետ։ Հարկ է նշել, որ այս տարաձայնութիւնները, ամենայն հաւանականութեամբ, խորանում են այն պատճառով, որ վերջին մի քանի տարիների ընթացքում Եւրոպայում ուժերի հաւասարակշռութիւնը շեղւել է Գերմանիայից: Շոլցը քաղաքական այնպիսի յարգանք չի վայելում, ինչպիսին Մերկէլը, իսկ ռուսական գազից Գերմանիայի անխոհեմ կախւածութիւնը ամօթալի միամիտ է թւում:
ԵՄ երկու ամենահզօր եւ ամենահարուստ անդամները պատմականօրէն առնչւել են իրենց միութիւնում տեղի ունեցող ժամանակ առ ժամանակ ծագող հակամարտութիւններին: Դաշինքի կայունութեանը սպառնում է Ուկրայինայում Ռուսաստանի հակամարտութիւնը, իսկ միւս անդամները, ինչպիսիք են Լեհաստանը եւ Բալթեան երկրները, մարտահրաւէր են նետել Փարիզի եւ Բեռլինի հեղինակութեանը:
Գերմանիայի եւ Ֆրանսիայի միջեւ պառակտումն, ամենայն հաւանականութեամբ, կը խորանայ։ Սա յատկապէս նկատելի է այն մեղադրանքների լոյսի ներքոյ, որոնք ուղղւած են ոչ մեծ քաղաքական եւ տնտեսական հզօրութիւն ունեցող երկրներին, ինչպիսիք են Լեհաստանը եւ Բալթեան երկրները, որ նրանք կասկածի տակ են դնում Ֆրանսիայի եւ Գերմանիայի առաջնորդութիւնը ԵՄ-ում: Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի աւերակների վրայ կառուցւած աշխարհաքաղաքական Եւրոպայի կենսունակութիւնը կասկածի տակ է դրւել այն դժւարութիւնների պատճառով, որոնց նա բախւել է եւ որոնց չափերն ու հետեւանքները մօտ ապագայում կարող են ակնյայտ չլինել:
Ի վերջոյ, այսօր անհրաժեշտ է Ֆրանսիայի եւ Գերմանիայի միջեւ գործընկերութեան վերածնունդ, այլ ոչ թէ երկու երկրների տարանջատում: Երկուսն էլ դիտւում են որպէս եւրոպական միասնութեան եւ համագործակցութեան շարժիչներ, ուստի նրանք պէտք է համագործակցեն, քանի որ այս պետութիւնները գիտակցում են եւրոպական միասնութեան եւ համագործակցութեան կարեւորութիւնը, որը ֆրանս-գերմանական զոյգին դարձրել է այդքան հզօր եւ ազդեցիկ»:
