MENU
Կիրակի, 14 Օգոստոսին, ահաւոր ողբերգութիւն մը արձանագրուեցաւ Երեւանի մէջ. հրավառութեան նիւթերու մթերանոց մը պայթեցաւ, խլեց բազմատասնեակ զոհեր եւ վիրաւորներ, պատճառեց նիւթական հսկայական վնաս: Երեւանը, ամբողջ Հայաստանն ու հայաշխարհը ցնցում ապրեցան, իսկ Լիբանանի հայերը յիշեցին երկու տարի առաջ տեղի ունեցած՝ նաւահանգիստի պայթումը (համեմատութեան համար չենք արձանագրեր ասիկա):
Իրանի 53-րդ Համահայկական խաղերն անց է կացւելու սեպտեմբերի 7-ից 15-ը: Երէկ «ԱԼԻՔ»-ի հետ զրոյցում այս մասին յայտնեց Հ.Մ.Ա.Կ.-ի «Համահայկական խաղերը համակարգող յանձնախմբի ղեկավար Նորայր Մինասեանը:
Վերջին շրջանում բաւականաչափ յաճախակի դարձած՝ Երեւանի տարաբնոյթ հասարակական վայրերում պայթուցիկ սարքերի տեղադրման վերաբերեալ կեղծ «ահազանգերը», որոնց հերթական ալիքն ակտիւացաւ «Սուրմալու»-ի աղէտալի պատահարին համընթաց, նաեւ այսօր, ակնյայտ նպատակային ուղեգիծ են պարունակում՝ հայ հասարկութեանը պահելու մշտական վախի, խուճապի եւ անհանգստութեան մթնոլորտում։
Այս տարի Հայոց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցին Սուրբ Կոյս Մարիամ Աստւածածնի Վերափոխման եւ խաղողօրհնէքի տօնը ոգեկոչեց օգոստոսի 14-ին: Այս առիթով, Թեհրանի հայոց թեմի առաջնորդ՝ գերշ. Տ. Սեպուհ Ս. արք. Սարգսեանի կարգադրութեամբ Արաքի Ս. Մեսրոպ Մաշտոց եկեղեցում մատուցւեց սուրբ եւ անմահ պատարագ ձեռամբ այցելու հոգեւոր հովիւ՝ արժ. Տ. Գրիգորիս քհնյ. Ներսիսեանի:
«Արեւմուտքի ռազմավարական նպատակները Ուկրայինայում՝ յետ մղել ռուսական ներխուժումը, վերականգնել ազգային ինքնիշխանութիւնը եւ հասնել «խաւարի ուժերի» նկատմամբ գլոբալ դեմոկրատիայի յաղթանակի, մարտին Վարշաւայում յստակօրէն ասել է ԱՄՆ նախագահ Ջօ Բայդէնը, եւ այնուհետեւ դա արժանացել է Մեծ Բրիտանիայի ու ԵՄ առաջնորդների հաւանութեանը»,- գրում է The Guardian-ը։
1989 թւականից Վահան Յովհաննիսեանը Հայ Յեղափոխական Դաշնակցութեան անդամ էր: Հայրենիքում կուսակցութեան պաշտօնական վերահաստատումից յետոյ 1990 թւականին ընտրւել է Դաշնակցութեան առաջին Կենտրոնական կոմիտէի անդամ եւ գործուղւել Արցախ, ուր մասնակցել է ինքնապաշտպանութեան կազմակերպմանն ու իրականացմանը, եւ որտեղ վերջապէս պէտք եկան 5-րդ գրոհային բանակի զինւորական հրաձգարաններում ձեռք բերւած գիտելիքները:
Անվերջ կորուստների այս յանցաւոր մաթեմատիկան եւ արիւնալի վիճակագրութիւնը, ոչ մէկին իրաւունք չի տալիս ընդամէնը հաշւել մարդասպան ռեժիմի հերթական զոհերի ու կորուստների քանակը, գումարել նրանց նախորդ զոհերի ընդհանուր թւին, հաշտւել եղելութեան հետ, ու ապրել այնպէս` կարծես ոչինչ չի եղել: Նիկոլիզմի դէմ պայքարը վաղուց արդէն ազգային անվտանգութեան հարց է դարձել: