Ամանորի տօնական հանդիսութիւն՝ Թաւրիզի հայոց ազգային դպրոցի կազմակերպութեամբ

Ատրպատական, Ազգային Առաջնորդարան, Թաւրիզ – 2024 տարւայ աւարտին, չորեքշաբթի, դեկտեմբերի 25-ի երեկոյեան  ժա­մը 7:00-ին, տեղի ունեցաւ Թաւրիզ Հայոց ազգային «Հայկազեան-Թամարեան-Սահակեան» դպրոցի Ամանորի հանդիսութ­իւնը ներկայութեամբ մեծ թւով թաւրիզահայերի:

Նախագահութեամբ Ատրպատականի հայոց թեմի առաջնորդ՝ Տ. Գրի­գոր արք. Չիֆթճեանի եւ Հովանաւորութեամբ Թեմական խորհրդի, հանդիսու­թիւ­նը ներկաներին հոգեպէս փոխադրեց մանկական օրեր ու տարիներ, տօնա­կան ու­րախ մթնոլորտ պարգեւելով բոլորին, որոնք այնքան կարօտ էին մանկապատա­նեկան շունչ ներարկող նման ձեռնարկների:

Ազ­գային առաջ­նոր­դարանի «Հա­մա­զասպ Ոսկանեան» հան­դիսասրահում, դպ­րոցի աշակերտութիւնը հանդէս եկաւ, տեսչութ­եան, ուսուցչական կազմի եւ ծ­նո­ղական խորհրդի համատեղ աշխատանքով, ներկայացնելով Ամանորի եւ Սուրբ Ծննդեան յատուկ մի ծրագիր:

Դպրոցի ուսուցչուհիներից Սաթիկ Բաբայեանը բացման խօսքը կա­տա­րեց, Ամանորի վերանորոգիչ բառերով, որոնք քաջալերանք էին արտայայտում, ներկայ աշխարհի տագնապների վերահասու իւրաքանչիւր անձին: «Թող 2025 թւականը, լինի ինչպէս լոյսի շող, որ կը թափանցի ձեր սրտերը, ու կը բերի առողջութիւն, յաջողութիւն ու երջանկութիւն», եզրակացրեց նա:

Օրւայ բեմավարութիւնը ստանձնել էին աշակերտ՝ Տաթեւ Աբրահամեանը եւ ա­շակերտուհի Յասմիկ Շահմուրադեանը: Նրանք բարի գալստեան խօսք ուղղե­ցին բոլորին, աշակերտութեան անունից շնորհաւորեցին նոր տարին եւ առա­ջի­կայ Սուրբ Ծնունդը Յիսուսի, եւ հրաւիրեցին իւրաքանչիւր աշակերտի, իր մաս­նակ­ցութիւնը բերել ծրագրին:

Դպրոցի երգչախումբը, Ամանորի ճոխ երգացանկով ներկայացաւ հանդի­սա­­կաններին: Երգչախումբը ելոյթ ունեցաւ մանկական երգերով ու ա­մանորեայ խանդա­վառ կատարումներով, ղեկավարութեամբ Վահիկ Բա­րոյեանի: Այն ներառում էր Ամանորի հայկական եւ օտար տօնակատարութիւն­ների մասին խիստ բացատրութիւններ:

Ամանորի հանդիսութեան երկրորդ արարում բեմ դուրս եկան ձմեռ պապիկը, եւ ձիւնանուշիկը, (Օթնիէլ Աբիշոյեան եւ Սկարլետ Ենովքեան), որոնք Ամանորի շնոր­­հաւորանքներով եւ խանդավառ պարերով զւարճացրին բոլոր ներկաներին:

Դպրոցի տեսչուհի Սիլւա Աշըղեանը բեմ հրաւիրւեց, եւ Ամա­նորի ու սուրբ­ծննդեան տօների առիթով իր խօսքը ուղղեց հանդիսականներին. «Նոր տարւայ սե­մին կանգնած, մենք մաղթում ենք, որ աշխարհում խաղաղութիւն լինի, մարդ­կանց միջեւ սէր լինի, իւրաքանչիւր պետութիւն իր երկրի եւ իրաւունքների տէրը լինի, փոխադարձ յարգանք ունենալով իրար նկատմամբ, վայելելու համար կեան­քի աստւածապարգեւ բոլոր բարիքները», ասաց նա: Ապա, շնորհակալութեամբ յիշեց անունով եւ անանուն բարերարները, որոնք մեծ ու փոքր նւիրատւու­թիւն­նե­րով քաջալերել էին հայոց դպրոցը, հոգալով անհրաժեշտ իրերի գնման ծախսերը: Տեսչուհի Սիլւա Աշըղեանը յատկապէս իր շնորհակալութիւնը յայտնեց դպ­րոցի ու­սուցչակազմին եւ ծնողական խորհրդին, որոնք իրականացրել էին ծրագրի բոլոր կազմակերպական աշխատանքները:

Տեսչութեան տնօրինումով, խօսք առաւ նախկին տեսչուհի Արմինէ Վահրամեանը, յիշարժան պահերը վերյիշեցնելով նոր հանգստի կոչւած հայերէնագիտութ­եան ուսուցչուհի Լուսիկ Ոսկանեան-Դանղեանի. «Յիշում եմ այն օրը, որ ես եւ Լուսիկը, սրանից 35 տարիներ առաջ ոտք դրեցինք դպրոց: Նա ա­ւարտել էր դպրոցը, ես էլ համալսարանը. հրաւիրւել էինք հոգաբարձութեան կողմից, դասաւանդելու համար հայոց ազգային դպրոցում: 35 տարիներ անխոնջ աշխատանք: Սիրով կատարւած աշխատանքն է, որ արագ է ընթանում: Լուսիկը մեր խստապա­հանջ ուսուցչուհինե­րից եղաւ, որպէսզի հայ լեզուն, խտացւած ժամանակի մէջ, լա­ւապէս ուսուցանի, հայ դպրոցի առաքելութիւնը իր նպատակին հասցնելու համար: Լսեցիք այսօր, որ մեր աշակերտները ինչքան լաւ առոգանութեամբ էին արտասա­նում հայերէն բառերը: Դրա համար մենք պարտական ենք մեր ուսուցիչներին, որ այս թոթովախօս մանուկների մօտ առաջին անգամ մեր լեզուն են հիմնաւորում: Դրա պայծառ օրի­նակը Լուսիկ Ոսկանեանն է: Հակառակ իր լուրջ կեցւածքին, նա շատ քաղցր է խօսում իւրաքանչիւր աշակերտի հետ: Աշակերտական տարինե­րից յետոյ, բոլոր աշակերտները քաղցրութեամբ են յիշելու նրա մայրական սէրն ու հայեցի կրթութեան ոգին»,- ասաց Արմինէ Վահրամեանը:

Սրտի խօսքով իր ուսուցչական ապրումները եւ շնորհակալական զգացում­ները ներկաներին հաղորդեց հանգստեան կոչւած ուսուցչուհի Լուսիկ Ոսկանեանը: Նա իր երախտագիտութիւնը յայտնեց ամբողջ համայնքին, ու յատկապէս հայոց դպրոցին, որը իր երկրորդ հարազատ տունը համարեց: Վերջապէս, նա ասաց, որ իր պարտքն էր կատարել իր հարազատ համայնքին, բոլոր աշակերտութիւնը իր հարազատ զաւակին նման սիրելով: Նրա խօսքերը ներկաների երկարատեւ ծափողջոյններին արժանացան:

Սրբազան Հօր ձեռամբ, վաստակաշատ ուսուցչուհի Լուսիկ Ոսկանեանին յանձնւեց, դպրոցի կողմից պատ­րաստւած գեղեցիկ յուշանւէր:

Դպրոցի տեսչութիւնը սոյն հանդիսաւոր առիթով գնահատեց նաեւ երկու համալսարանական ուսանողուհիներ՝ Մեղմիկ Ոսկանեանին եւ Շարիս Վարդանեանին, որոնք յաջող արդիւնքների էին հասել:  

Առաջնորդ Սրբազանը, նախ Ամանորի շնորհաւորական ուղերձով բարեմաղթանքներ կատարեց, բարձր գնա­հատելով Թաւրիզի հայոց դպրոցի մեծ ընտանի­քին, համայնքի կեանքին սքանչելի փայլը լինելուն համար. «Տարիները թաւալւում են, սակայն ոչ թէ միայն թւականների փոփոխութ­եամբ, այլ մեր աշակերտների հասունացմամբ: Ովքե՞ր են հիմնական նեղութիւնը քաշում այս հրաշալի գործում, եթէ ոչ ծնողները եւ յատկապէս դպրոցի տեսչութ­իւ­նը, ուսուցչական կազմը եւ հո­գաբարձութիւնը: Այս բեմի վրայ է աճում ու մեծա­նում մեր աշակերտութիւնը, դպրո­ցի դասարաններում սնւելուց յետոյ», ասաց Սրբազանը, իր բարձր գնահա­տանքը յայտնելով ծնողներին, տեսչութեան,  ուսուց­չա­կան կազմին եւ հոգաբարձութեան: Այս առթիւ, նա բարձր գնահատեց եւ յատուկ Օրհնութեան Գիր շնորհեց դպրոցի հանգստեան կոչւած ուսուցչուհի Լուսիկ Ոս­կանեան-Դանղեանին:

Յայտնենք, որ դպրոցին ի նպաստ վիճակախաղ կատարւեց: Օրւայ բախ­­տաւոր հանդիսացաւ Լուսիկ Ղազարեանը: Նշենք նաեւ, որ հանդի­սութեան դադա­րին ճոխ բուֆէի հիւ­րասիրու­թիւն կատարւեց ծնողական խորհրդի կողմից, բոլոր հրաւիր­եալներին համեղ պատառների մատուցմամբ: