ԽՄԲԱԳՐԱԿԱՆ. 2025 ԹՒԱԿԱՆ. ՀՐԱՇՔՆԵՐ, ՈՐՈՆՔ ԲԱՑԱՌԱՊԷՍ ԿԱՐՈՂ ԵՆ ԻՐԱԳՈՐԾՒԵԼ ՄԵՐ ԿԱՄՔՈՎ ԵՒ ՑԱՆԿՈՒԹԵԱՄԲ

Օրացոյցի վերջին էջի վերջին քառանկիւնին, որի մէջ նշւած է 31 թիւը մեզ յուշում է, որ 2024 թւականը հասել է իր վերջին հանգրւանին եւ ընդամէնը ժամեր անց մենք դիմաւորելու ենք նոր՝ 2025 թւականը։

Ցաւով պէտք է նշենք, որ 2024 թւականը, ինչպէս անցած մի քանի տարիները հայ ժողովրդի համար չնշանաւորւեց ազգային գետնի վրայ նոր նւաճումներով ու ձեռքբերումներով։ Ընդհակառակը՝ այն դարձաւ ազգային արժէքների, նպատակների ու տեսլականի դէմ սանձազերծւած պայքարի հերթական հանգրւանը, որի ընթացքում ՀՀ գործող իշխանութիւնները շարունակեցին հայ ժողովրդի արժեհամակարգի նպատակային կազմաքանդումը, ինքնութեան հաւատամքի պարպումը, նկարագրի միտունաւոր խեղումը, երազանքների եւ մեծ տեսլականի ոչնչացումը, պահանջատիրական ոգու ջլատումը, յաղթողի հոգեբանութեան վերջնական գունաթափումը եւ աշխարհընկալման այլափոխումը։

Աներկբայ իրողութիւն է, որ մեր ազգային ինքնութեան եւ հաւաքական նկարագրի առանցքային բաղադրիչների միտումնաւոր թիրախաւորումը, վարկաբեկումն ու խեղաթիւրումը տեսանելի ապագայում ունենալու է սարսափազդու եւ ինչ-որ տեղ անդառնալի հետեւանքեր, որոնք անխուսափելիօրէն վերածւելու են ազգային ողբերգութեան, եւ դրա հետեւանքներից անմասն չի մնալու որեւէ հայ մարդ՝ որտեղ էլ, որ նա ապրելու լինի։

Ցաւով է պէտք արձանագրել, որ մեր ներկան ախտահարած ու ապագան վտանգող հակազգային գարշապարի դէմ հայ ժողովրդի ստւար մի հատւածի մօտ բացակայում է համարժէք եւ համաչափ հակազդեցութիւնը։ Անտարբեր, կրաւորական ու յանձնւողական մօտեցումը նկատելի եւ տիրական է այդ հատւածի մօտ, որը դեռեւս ամբողջովին չի գիտակցում եւ ընկալում մեր խիստ վտանգաւոր եւ աղէտաբեր ներկայ իրականութիւնը։ Չի կարողանում գիտակցել եւ անդրադառնալ, որ երազն ու տեսլականը, պահանջատիրութեան եւ պայքարի ոգին, անցեալի իրաւատէրը լինելու ապրումն ու նկարագիրը մեր ազգային հաւաքական ինքութիւնից եւ գիտակցութիւնից դուրս բերելու դաւադիր ճիգերը արդիւնաւորելու փորձերն ինչպիսի անդառնալի հետեւանքներով են յղի հայ ժողովրդի եւ հայոց պետականութեան լինելութեան եւ վաղւայ օրւայ համար։

Եւ հէնց այս իրողութեան համատեքստում եւ զարգացումների այս սահմռկեցուցիչ կացութեան համատեքստում է, որ պէտք է ինքներս մեզ հարց տանք, թէ ինչպէ՞ս ենք պատկերացնում 2025 թւականը եւ ո՞րն է լինելու մեր անելիքը գալիք տարում։

Մենք ստիպւած ենք փաստելու, որ համազգային օրհասական այս փուլը յաղթահարելու համար վերաիմաստաւորւած ազգային քաղաքականութեան, դրան համապատասխան ռազմավարութեան եւ մարտավարութեան ու հայոց պետականութեան անվտանգութիւնը եւ գոյութիւնը երաշխաւորող համազգային զարթօնքի եւ վերակառուցման հրամայականի դէմ-յանդիման ենք կանգնած։

Սա պէտք է լինի մեր համազգային օրակարգի առաջնահերթութիւնը՝ ալֆան եւ օմեգան գալիք տարում, որը թակում է մեր դռները։

Դարերի ընթացքում մարդկութիւնը փորձել է հաւատալ, որ Նոր տարին հաւաքական եւ անձնական կեանքում պէտք է դառնայ նոր սկզբի, անկատար մնացած յոյսերի ու ցանկութիւնների իրագործման իւրովի ցատկահարթակ։ Այն պէտք է դարմանի դեռեւս չսպիացած եւ արնահոսող վէրքերը, վերջ տայ ձախողումներին, տեղատւութեանն ու դժբախտութիւններին՝ դառնալով լուսաւոր ապագայի սկիզբը։ Երեւի թէ հէնց այս հաւատքն ու ցանկութիւնն է, որ Ամանորը դարձրել է բոլոր ժամանակների ամենասիրւած տօնը։

Սակայն վերադառնալով ռացիոնալ դաշտ, պէտք է նշենք, որ պատմութիւնը մեզ յուշում է, որ մեր երազած այդ նոր սկիզբը պայմանաւորւած է բացառապէս մեր կամքով եւ գործողութիւններով։ Այդ մենք ենք, որ կարող ենք կանգնեցնել անկասելի թւացող ձախողումների ընթացքն ու ցանկալի շրջադարձ ապահովել։ Ազգային կեանքում դա բացառապէս պայմանաւորւած է մեր հաւաքական կամքով ու ցանկութեամբ։

Հետեւաբար չունենանք խաբկանք, որ մեր փոխարէն կը գործի ճակատագիրն ու նորացող տարին եւ թւականը կանեն իրենց «հրաշագործութիւնը»։ Հրաշագործ բարի «կախարդը» դա մենք ենք, իսկ հրաշքների իրականացումը պայմանաւորւած է բացառապէս մեր շնորհքով, ցանկութեամբ եւ կամքով։

Սիրելի՛ հայրենակիցներ,

Շնորհաւորում ենք Ձեզ Ամանորի եւ Սուրբ Ծննդեան տօների առիթով։

Մաղթում ենք բոլորիդ ամենալաւն ու բարին:

Թող հրեղէն յոյսերը, քաղցրագոյն օրերն ու անհամար ժպիտներն անպակաս լինեն իւրաքանչիւր հայ մարդու կեանքից`որտեղ էլ, որ նա ապրի։

Հայ մարդն արժանի է երջանկութեան, խաղաղութեան, բարօրութեան եւ արժանապատիւ ապագայի:

Ապրենք մեր մեծ տեսլականի`ԱԶԱՏ, ԱՆԿԱԽ, ՄԻԱՑԵԱԼ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ իրագործման յոյսով, եւ չմոռանանք, որ դրա նւիրագործմամբ է պայմանաւորւած մեր ապագան, իսկ դրա իրականացման համար մեզ անհրաժեշտ է համազգային կամք ու պայքարի ոգի։ Աննահանջ ու անկոտրում ոգի։

Չմոռանա՛նք․ գալիք տարին մերը կը լինի, եթէ հաւատանք սեփական ուժերին, շտկենք մեր մէջքը, ո՛չ ասենք յանձնւողականութեանն ու հակազգայնութեանը եւ անմնացորդ նւիրւենք մեր համազգային նպատակների իրագործմանն ու իրական եւ արժանապատիւ, այլ՝ ոչ թէ մտացածին եւ ստորաքարշ խաղաղութեան կերտմանը։

Կը յաղթենք միասին։