سخنرانی آرا شاوردیان در مراسم صد و نهمین سالگرد نسل‌کشی ارمنیان

به نام خداوند عدل و داد

درود بر روان پاک بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران و شهدای دفاع مقدس و سلام و احترام

خدمت مقام معظم رهبری،

 اسقفهای اعظم، روحانیون گرانقدر، همکار بزرگوارم جناب آقای دکتر همایون سامح یه نجف آبادی نماینده محترم کلیمیان ایران، سفیر محترم جمهوری ارمنستان در جمهوری اسلامی ایران، اعضای محترم موسسه آلیک، نمایندگان و اعضای محترم شورای خلیفه گری و انجمن های فرهنگی و ورزشی ارامنه تهران، معلمین و دانش آموزان عزیز،

حضار محترم،

امروز در یکصد و نهمین سالگرد نسل کشی ارمنیان، گرد هم آمده ایم تا نشان دهیم بر عهدی که به نام عدالت و برای ستاندن حق میلیون ها انسان بیگناه که قربانی افکار فاشیستی و تبعیض آمیز شده اند، پایبندیم.

تاریخ  در قرن گذشته بارها شاهد کشتار انسانهای بیگناه بوده است. در این میان، کشتار ارمنیان در اثنای جنگ جهانی اول که از آن با عنوان اولین نسل کشی یاد می شود و به نابودی عمدی و از پیش برنامه ریزی شده جمعیت ارمنی ساکن در سرزمین های تحت سلطه  امپراتوری عثمانی، توسط رهبران و دولتمردان قیام ترکان جوان انجامیده و بیشترین رسوایی ها را برای نوع بشر ببار آورده است. نسل زدایی ارمنیان، در قالب کشتارهای دسته جمعی، تبعید های اجباری و قراردادن عمدی این گروه قومی در معرض شرایط نامساعد زندگی، به قصد نابودی فیزیکی آن ها انجام پذیرفت. در طی این دوران، دیگر گروه های قومی منطقه، از جمله آشوریان و کرد ها نیز به طُرقی مشابه مورد حمله ترکان عثمانی قرار گرفته اند، به گونه ای که بسیاری از محققان، این جنایات را نیز بخشی از سیاست نابودسازی قومی دولتمردان ترک دانسته اند.

بی شک، بی کیفر ماندن این جنایت و عدم مجازات عاملان و آمران آن، نه تنها عملی است قبیح، بلکه زمینه ساز تکرار و تداوم جنایاتی است که امروزه شاهد آن هستیم. دولت ترکیه امروزی که به لحاظ اصل جانشینی دولت ها مسئول و وارث اعمال دولت های پیش از خود است، همچنان با سر باز زدن از این مسئولیت بین المللی، بر انکار واقعیت، اصرار ورزیده و در عرصه ی بین الملل سعی در وارونه جلو دادن اعمال صورت گرفته از سوی دولت ترک های جوان دارد.

 عدم اجماع جهانی در محکوم کردن این جنایات و برنداشتن گام های عملی برای مجازات و پاسخگو نمودن وارثان آن، نه تنها منتج به قطع این زنجیره نشده، بلکه به بی پروایی بیشتر و جسورتر شدن ظالمان و تداوم ظلم انجامیده است. چنین رویکردی متأسفانه در برخورد دو گانه با رژیم اشغالگر قدس و دولت آذربایجان نیز وجود دارد. کوچ اجباری و پاکسازی قومیتی ساکنین آرتساخ از موطن اصلی خود و ادعای گشایش کریدور جعلی سیونیک از سوی دولت آذربایجان، ظلم و جنایات روا داشته شده نسبت به مردم مظلوم غزه اعم از مسلمان و مسیحی و تخریب کلیساها و اماکن دینی مسلمانان و مسیحیان، حمله وحشیانه به جامعه ارمنیان بیت المقدس، به ضرب و جرح و تلاش برای تصرف اراضی ارمنیان منطقه در  ادامه سیاستهای نسل زدایی خود و برخورد سلیقه ای و دوگانه نسبت به حقوق بنیادین بشر، توسط قدرت های غربی، مُثبت این ادعاست.

کشورهایی که شعار حمایت از حقوق بشر و آزادی های انسانی سر می دهند، اما در واقع به دلیل منافع اقتصادی و تفکرات واهی ایرانی ستیزی سعی در برقراری رابطه با رژیم صهیونیستی داشته و نگاه خود را از روی جنایت های این رژیم و مردم مظلوم غزه برگردانده اند. ترکیه نیز به مانند این کشورها در سالهای اخیر در کنار رفتار های خصمانه و سیاست مداخله جویانه خود و تجاوز های مکرر به بهانه های واهی به سایر کشور ها نظیر سوریه، عراق، قبرس، رویکرد دوگانه مقامات آنکارا در ادعای حمایت از ملت فلسطین و پشتیبانی لجستیکی از رژیم صهیونیستی، تعامل با رژیم اشغالگر قدس را در پیش گرفته است. شواهد موجود نشان می دهد روابط بین ترکیه و اسرائیل هیچ گاه از تنش واقعی برخوردار نبوده و این موضوع را می توان در همگرایی آنکارا – تل آویو در موضوع سوریه و حمایت همه جانبه از تروریست ها و همچنین جنگ 44روزه آرتساخ  به راحتی مشاهده کرد؛ باید گفت که سران ترکیه هیچ گاه از قطار سازش با رژیم صهیونیستی پیاده نشده اند که بخواهند دوباره بر آن سوار شوند.

جمهوری اسلامی ایران و ملت شریفش همواره در راستای ایجاد عدالت و ستاندن حق مظلومین قدم برداشته است و این امر امروز بر جهانیان آشکار گشته که ما همواره یارای مظلومان در مقابل ظلم بودیم. امروز تمام دنیا شاهد  به نتیجه رسیدن سالها تلاش و مقاومتمان بود، وقتی  با نورانی کردن آسمان فلسطین اشغالی به همه و به خصوص به محور مقاومت این نوید را دادیم که ظلم پایدار نیست و روزی که لبخند بر صورت کودکان فلسطینی بنشیند و حق، پیروز بر سیاهی باشد، دور نیست. اقدام تنبیهی ایران علیه رژیم کودک کش با هدف قرار دادن مراکز نظامی و در چارچوب قواعد دفاع مشروع، سیلی کوچکی به صورت صهیونستها بود و هشداری جدی به این رژیم اشغالگر و دیگرانی که نگاهی کج به ایران و مرزهایمان دارند. آنها بدانند در صورتی که خِباثت هایشان ادامه یابد پاسخ ایران متقابل، قطعی و مشروع است.

ساکنان کنونی جهان هستی، در حال زیستن در برهه ای حساس و خطرناک هستند. چرا که جهان  شاهد باز آفرینی افکاری هولناک و نژاد پرستانه و در ستیز با انسانیت است. یعنی آن چیزی که در سرزمین های اشغالی شاهدش هستیم، درک موضوع فلسطین برای ارمنیان بسیار آسان تر از باقی ملت هاست. چنان که گویی تاریخ در آن نقطه خاص برای ملتی تکرار میشود. امروز داشتن خوانشی صحیح از تاریخ و آموزش دفاع از مظلومین در راستای اجرای عدالت و پیشگیری از تکرار چنین جنایاتی ضروری می نماید. تلاش برای شناساندن نسل کشی ارمنیان به جهانیان و مطالبه اجرای عدالت نه تنها لازم، بلکه وظیفه هر انسان عدالت جو در قبال نوع بشر می باشد و تصدیقی است بر این گفتار که دِین ما در قبال زندگان احترام و در قبال مرده گان حقیقت است.

در انتهای عرایضم، لازم می دانم از شما حضار گرامی بابت حضور پرشور خود، از هیئت برگزار کننده یکصد و نهمین سالروز نسل کشی ارمنیان و تمامی دست اندرکاران این مراسم، مسئولین محترم وزارت خانه های فرهنگ و ارشاد اسلامی، کشور، استانداری و فرمانداری تهران بزرگ و نیرو های خدوم فرآجا که از هیچ کوششی جهت تامین و برگزاری این مراسم فرو گذار نکرده اند، کمال قدردانی و سپاس را به جای آورم.

سربلند، پیروز و مانا باشید.