Օրերս (29 օգոստոս 2025 թ.) հողին յանձնւեցաւ մեր գաղութի եւ իր սիրեցեալ ամուսնու՝ Յովսէփ Ղուկասեանի եւ զաւակների՝ Գէորգի եւ Անդրէի եւ մեր գաղութի երբեմնի աշխոյժ, գործունեայ, առաքինի եւ յանձնառու հաւատացեալ սիրելի Գալիա Ղուկասեանը (Բաղդասարեան) իր յետին թողնելով բազմահարիւր սգակիրներ, հարազատներ եւ հաւատացեալներ։
Հանգուցեալը իր բազմազան շնորհներով քաղցրացնում էր իր տունը եւ իր հարազատները։ Ազնիւ ու բարեսէր հանգուցեալ տկն. Գալիան մեր գաղութին յատկապէս կրթադաստիարակչական բնագաւառում իր մեծ ներդրումը ունեցել էր եւ մինչեւ այսօր շատերուն յիշողութեան մէջ իր այդ ծառայութիւնը յիշւում է։
Տիպար մայր էր եւ հաւատաւոր ամուսին օրինակելի էր իր բարի, ազնիւ, հանգիստ ու համեստ վերաբերմունքով։
Այն օրւանից որ ճանաչեցի հանգուցեալ Գալիային եւ իր սիրեցեալ ամուսնոյն պրն. Յովսէփ Ղուկասեանին եւ երկու շնորհալի զաւակներուն Գէորգին եւ Անդրէին, հարազատացայ նրանց հետ ու միշտ կարօտով այցելում էի իրենց բնակարանը եւ սիրով հիւրնկալւում էի իրենց կողմից։
Ղուկասեան ընտանիքը միշտ եղած է հիւրընկալ եւ հիւրասէր, յաճախ պատահել է որ հայ թէ օտար եկեղեցականներ հիւրընկալւել են իրենց կողմից ու վայելել իրենց ժպտուներես ներկայութիւնը։
Մեծ մխիթարութիւն եղաւ Ղուկասեան ընտանիքին եւ այս պարագային հանգուցեալ Գալիային իր կեանքի վերջին հանգրւանին տեսնելու իր զաւակների ամուսնութիւնը եւ վայելելու իր թոռնիկների ներկայութիւնը։
Այսօր չկայ տկն. Գալիան բայց կայ իր բարի յիշատակը, իր յայտնի եւ անյայտ բարերարութիւնները մանաւանդ Սուրբ Մինաս եկեղեցւոյն որուն ծխականն էր։
Իր համալսարանական բարձր ուսումով նա մեր գաղութին երախտարժան անձնաւորութիւններից է եղել։
Ես այս մտածումներով բաժանում եմ մեր սիրելի Յովսէփին, Գէորգին եւ Անդրէյին եւ ազնւափայլ տիկիններին վիշտը ու ցաւը աղօթելով եւ մաղթելով, որ տէրը զօրացնէ զիրենք իրենց վշտի եւ նեղութեան մէջ։
Այս տխուր առիթով յանուն Պատգամաւորական Ժողովի, Թեմական եւ Կրօնական խորհուրդների եւ ողջ ժողովականութեան եւ անձնապէս խոր ցաւակցութիւնն ենք յայտնում հանգուցեալի ամուսնուն, զաւակներին եւ միւս բոլոր հարազատներին:
Ս. Հոգու մխիթարութիւն եւ Աստւածային Օրհնութիւն Ղուկասեան ընտանիքին:
ՍԵՊՈՒՀ ԱՐՔ. ՍԱՐԳՍԵԱՆ
ԱՌԱՋՆՈՐԴ ԹԵՀՐԱՆԻ ՀԱՅՈՑ ԹԵՄԻ
