Շուշին ազգային վերազարթօնքի խորհրդանիշ. վերադարձն անխուսափելի է, համախմբւել եւ պայքարել, սա է օրւայ հրամայականը
Արցախում Եռատօն է, հպարտութեան եւ յաղթանակի տօն։ 1992-ին Շուշիի յաղթական ազատագրումով հայակական կողմը ամրագրեց իր յաղթանակը։ 2020-ին, Շուշիի յանձնումով՝ իր պարտադրւած պարտութիւնը։
Ինչպէս Շուշիի ազատագրումով արձանագրւեցին մեր հետագայ յաղթանակները, նրա կորուստով էլ արձանագրւեցին մեր հետագայ պարտութիւնները։ Հայաթափւած Արցախ, անորոշութեան եւ աշխարհաքաղաքական խաղերի ճիրաններում յայտնւած ժողովրդի իրաւունք։ Բաքւի բանտերում գտնւող ռազմական եւ քաղաքական ղեկավարութիւն, խեղւած ճակատագրեր, անիրաւատէր եւ ապազգային իշխանութիւն։
Շուշիի յաղթանակը համահայկական զարթօնքի ու յաղթարշաւի մեկնարկ էր։ Տարիներ շարունակ Հայրենիքում, Սփիւռքում կորուսեալ հայրենիքի ցաւով տառապող սերունդների հպարտութեան գրաւականը։ Այդ հերոսական էջով են հերոսացել նոր սերունդները՝ վահան դառնալով քաղաքական խարդաւանքների, իրենց վրայ կրելով արիւնալի հարւածները։ Ժամանակը կը տայ ճիշտ գնահատականը՝ Շուշիի կորուստի ու պարտութեան մասին։
Պէտք է փաստենք, որ այսօրւայ փոփոխւող աշխարհում ժողովուրդների ճակատագիրը որոշւում է ուժի եւ դիրքի դիտանկիւնից։ Տարածաշրջանում ոտատեղ փնտրող շահերի մէջ կորչում է մարդու իրաւունքներն ու ժողովուրդների իրենց հայրենիքում ազատ ապրելու իրաւունքը, մանաւանդ, երբ սեփական երկիրդ չունի պայքարի առաջնորդ։ 1992-ին հայութիւնը կարողացաւ միաւորւել, միաւորւել՝ յաղթանակի շուրջ, այսօր եւս պարտաւոր ենք միաւորվել պարտութեան շուրջ՝ վերազարթօնքի ու նոր թափով պայքար մղելու շուրջ։
Հայ ժողովրդի ազգային-ազատագրական պայքարը ազգային համախմբման եւ ազգի գոյաբանական փիլիսոփայութեան մէջ ստեղծել են արժէքներ, որոնք պէտք է առաջնորդող փարոսը դառնան ոչ միայն մեր օրերի, այլ նաեւ ապագայ սերունդների համար: Այդ առումով Հայաստանում տարւող քաղաքականութիւնը, աղէտաբեր է: Իսկ նոր աղէտի դէմ պայքարը ոչ միայն անհրաժեշտութիւն է, այլ նաեւ պարտականութիւն:
Իրաւունք չունենք լռելու, երբ երկիրդ գերեւարւած է, երբ զաւակներդ պատանդառւած են, երբ ազգային շահը նահանջում է։ Իրաւունք չունենք թաղել հայ ժողովրդի հերոսական յաղթանակը, Հայրենիքի նւիրեալների արիւնն Արցախի հողում է, իրաւունք չունենք ուրանալու։
Վերադարձն անխուսափելի է, համախմբւել եւ պայքարել, սա է օրւայ հրամայականը։
«Ապառաժ»-ի խմբագրական
09 մայիսի, 2025 թ.
