Գարեգին Բ. «Երբ մի ժողովրդի հայրենիքն ու հաւատքը վտանգի է ենթարկւած, ամբողջ ազգը պայքարի դրօշ պէտք է պարզի»

«ԱԼԻՔ» – Փետրւարի 25-ին Հայաստանեայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցին տօնախմբել է Սուրբ Ղեւոնդեանց քահանաների յիշատակը։ Այս առիթով Միածնաէջ Մայր Տաճարում, Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Ամենայն Հայոց կաթողիկոսի հանդիսապետութեամբ, մատուցւել է Սուրբ Պատարագ։
Մայր Աթոռի տեղեկատւական համակարգից յայտնում են, որ սրբազան արարողութեանը ներկայ են եղել hայաստանեան թեմերում եւ եկեղեցական կառոյցներում սպասաւորող շուրջ 250 եկեղեցականներ, թեմակալ առաջնորդներ, Մայր Աթոռի միաբանութիւնը եւ բազմաթիւ հաւատաւոր հայորդիներ։
Պատարագիչն է եղել Շիրակի թեմի Գիւմրիի Սուրբ Նշան եկեղեցու հոգեւոր հովիւ արժանապատիւ Տ. Նշան քահանայ Պանֆեորովը։
Տէր Հայրը, իր քարոզում անդրադառնալով օրւայ խորհրդին, ընդգծել է, որ Ղեւոնդեանց քահանաները Վարդանանց «Վասն հայրենեաց եւ վասն հաւատոյ» պատերազմի ոգեշնչողները դարձան։
«Ղեւոնդեանք եւ Վարդանանք ո՛չ միայն մեզ, այլեւ ամբողջ աշխարհին սովորեցրեցին, որ երբ մի ժողովրդի հայրենիքն ու հաւատքը վտանգի է ենթարկւած, ամբողջ ազգը պայքարի դրօշ պէտք է պարզի, ամբողջ ազգը պէտք է զինւորագրւի՝ առաջնորդ ունենալով Աստծուն։ Հաւատքի ու հայրենիքի աստւածապարգեւ տեսիլքն ունենալով՝ չվախենայ թշնամուց եւ ունկնդիր լինի ու վստահի Աստւածաշնչի խօսքին․ «Նրանցից մի՛ վախեցէք, յիշեցէ՛ք մեր մեծազօր եւ ահարկու Աստծուն եւ պատերազմեցէ՛ք ձեր եղբայրների, կանանց եւ որդիների, դուստրերի եւ ձեր տների համար (Նեեմիա 4.14)»»,-ասել է Տէր Նշանը՝ յաւելելով, որ Ղեւոնդեանք իրենց կեանքի օրինակով այսօր էլ կոչ են ուղղում մեզ տէր ու պաշտպան լինել քրիստոնէական մեր հաւատքին ու վտանգւած հայրենիքին։
Սուրբ Պատարագի աւարտին քահանայից դասը մէկտեղւել է «Գէորգեան» հոգեւոր ճեմարանի հանդիսութիւնների դահլիճում։ Հաւաքի առիթով ողջոյնի խօսք է ասել Շիրակի թեմի առաջնորդ եւ քահանայից հաւաքների կազմակերպիչ յանձնախմբի պատասխանատու Գերաշնորհ Տ. Միքայէլ արքեպիսկոպոս Աջապահեանը:
Այնուհետեւ տեղի է ունեցել աւանդական շնորհաբաշխութիւնը:
Ի գնահատութիւն Հայոց Եկեղեցու անդաստանում երկարամեայ վաստակի, նւիրեալ եւ արդիւնաւոր հովւական ծառայութեան` մի շարք եկեղեցականների շնորհւել է աւագ քահանայութեան պատիւ, ծաղկեայ փիլոն եւ լանջախաչ կրելու իրաւունք։
Աւագ քահանայութեան պատւի արժանացել են ԱՄՆ հայոց արեւմտեան թեմից Տ. Վազգէն քահանայ Բոյաջեանը, ԱՄՆ հայոց արեւելեան թեմից Տ․ Վազգէն քահանայ Գուզոյեանը, Տ․ Ստեփանոս քահանայ Դուդուկչեանը, Տ. Գրիգոր քահանայ Սապունճեանը եւ Տ. Առաքել քահանայ Ալճալեանը։
Ծաղկեայ փիլոն կրելու իրաւունք շնորհւել է Սիւնեաց թեմից Տ․ Ահարոն քահանայ Մելքումեանին, Տ․ Շիրակ քահանայ Խանոյեանին, Տ․ Աւետիք քահանայ Մարտիրոսեանին եւ Տ․ Ընծայ քահանայ Միրզոյեանին, Շիրակի թեմից Տ․ Յարութիւն քահանայ Պետրոսեանին եւ Տ․ Տիգրան քահանայ Մխիթարեանին, Մասեացոտնի թեմից Տ․ Երւանդ քահանայ Բաբայեանին եւ Տ․ Միքայէլ քահանայ Նուրիջանեանին, Արթիկի թեմից Տ․ Լեւոն քահանայ Յովհաննիսեանին, Գեղարքունեանց թեմից Տ․ Ստեփանոս քահանայ Իգնաթէոսեանին, Գուգարաց թեմից Տ․ Ներսէս քահանայ Ղալայեանին, Արագածոտնի թեմից Տ․ Վազգէն քահանայ Յովհաննիսեանին, Կրասնոդարի եւ Հիւսիսային Կովկասի հայոց թեմից Տ․ Մուշեղ քահանայ Խաչատրեանին, Ֆրանսիայի հայոց թեմից Տ․ Արշէն քահանայ Մովսիսեանին, Տ․ Բաբգէն քահանայ Ստեփանեանին, Տ․ Սահակ քահանայ Ղարիբեանին եւ Տ․ Շահէ քահանայ Նազարեանին, ԱՄՆ հայոց արեւելեան թեմից Տ․ Յովսէփ քահանայ Կարապետեանին, Տ․ Գաբրիէլ քահանայ Մուրաճեանին, Տ․ Խաչատուր քահանայ Քեսաբլեանին եւ Տ․ Աբրահամ քահանայ Օհանէսեանին։
Քահանայական լանջախաչ կրելու իրաւունքի են արժանացել Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի Դիւանատան ընդհանուր բաժնի գործավար Տ․ Կոմիտաս քահանայ Ղեւոնդեանը, Երեւանի Սուրբ Գրիգոր Լուսաւորիչ մայր եկեղեցու հոգեւոր սպասաւոր Տ․ Վազգէն քահանայ Անդրէասեանը, Արարատեան Հայրապետական թեմից Տ․ Վարդան քահանայ Հայրապետեանը, Սիւնեաց թեմից Տ․ Դաւիթ քահանայ Գիշեանը, Կոտայքի թեմից Տ․ Վարդան քահանայ Ներսիսեանը, Արագածոտնի թեմից Տ․ Նարեկ քահանայ Սարգսեանը եւ ՀՀ Զինւած ուժերի հոգեւոր առաջնորդութիւնից Տ․ Ղեւոնդ քահանայ Հայրապետեանը։
Պարգեւաբաշխութեան աւարտին Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը, իր օրհնութիւնն ու հայրապետական պատգամը բերելով հոգեւորականաց դասին Սրբոց Ղեւոնդեանց տօնի առիթով, մեծապէս կարեւորել է քահանայից հաւաքը եկեղեցականաց ոգու զօրացման, հոգեւոր ծառայութեան առաւել արդիւնաւորման եւ ծառայութեան մէջ նոր առաջնահերթութիւնների սահմանման առումով։
«Սրբոց Ղեւոնդեանց քահանայից տօնն առանձնայատուկ ցուցիչ է հայ եկեղեցականի օրինակելի կերպարի ընկալման եւ ազգային-եկեղեցական կեանքում նրա առաքելութեան ու անձնազոհ սպասաւորութեան վերարժեւորման տեսանկիւնից»,-նշել է Նորին Սրբութիւնը՝ նկատելով, որ Ղեւոնդեանց ու Վարդանանց տօները պատեհ առիթ են խորհելու ազգային ինքնութեան եւ արժէքների մասին՝ որպէս հայոց ազգի լինելութեան ու յարատեւութեան երաշխիքներ։
Իր խօսքում Հայոց Հայրապետն ընդգծել է, որ Եկեղեցու առաքելութեան մէջ միաձուլւած են հոգեփրկչական ու ազգապահպան ծառայութիւնները․ «Սիրելի հոգեւոր հայրեր, դուք գիտէք, թէ որքան միաձուլւած են մեր առաքելութեան մէջ հոգեփրկչական ու ազգապահպան ծառայութիւնները։
Քրիստոնէութիւնը հայոց ազգի մաշկի գոյնն է՝ այսպէս է սուրբ Եղիշէ պատմիչը հանրահռչակում մեր հաւատքի եւ ազգային ինքնութեան անբաժանելի միասնութիւնը։ Այս ճշմարիտ հաստատումը դարձել է ազգային մեր դաւանանքի հիմնական եւ առանցքային համոզմունքներից ու գաղափարներից մէկը։ Հետեւաբար, հայութեանը հոգեւոր նկարագրով, ազգային դիմագծով ամուր պահելու եւ մեր ժողովրդի միաբանութիւնն ու լուսաւոր գալիքը ապահովելու համար պէտք է զօրացնել ու պաշտպանել մեր սուրբ հաւատքն առ Աստւած։ Հաւատքը պարզապէս Աստծոյ գոյութեան ճանաչումը չէ, այլ այն իրականութեան ընդունումը, որ Աստւած յարատեւ ներկայ է մեր կեանքում, եւ մենք պատասխանատւութիւն ունենք Աստծոյ առջեւ։ Հաւատքը Աստծոյ պատւիրաններին հաւատարմութիւն դրսեւորելու յանձնառութիւնն է, հաւատքը բարոյական սկզբունքներին ու Քրիստոսի վարդապետութեանը հետեւելու անընդմիջելի ընթացքն է։ Հաւատքը անխախտ հիմքն է ամուր ընտանիքի, ամուր հասարակութեան, որտեղ գերակայում են արդարութիւնը, համերաշխութիւնը, սէրը եւ գործակցութիւնը»։
Նորին Սրբութիւնն անդրադարձել է նաեւ հայրենիքի ու աշխարհասփիւռ հայութեան առջեւ ծառացած մարտահրաւէրներին՝ պայմանաւորւած ոչ միայն Արցախի կորստով, հազարաւոր զոհերով, անյայտ կորած եւ տակաւին գերութեան մէջ գտնւող հայորդիներով, այլեւ մեր կեանքում հայի ինքնութեան բաղադրիչների թիրախաւորմամբ եւ աղճատմամբ։
Այս առնչութեամբ Հայոց Հովւապետը նշել է․ «Արդ, հարկ է մեր ժողովրդի մէջ հաստատուն պահել դարերով նւիրագործւած արժեհամակարգի, հայրենիքի, Հայոց Եկեղեցու, մեր սրբութիւնների, մեր պատմական անցեալի վերաբերեալ ճիշտ ընկալումները։ Այս ճանապարհով է հնարաւոր հզօրացնել մեր պետութիւնը, նպաստել հայրենական կեանքի բարօրութեանն ու ապահովութեանը։ Այս ճանապարհով է հնարաւոր ամրապնդել հասարակութեան մէջ համերաշխութեան ոգին, պաշտպանել ազգային շահերն ու հիմնարար իրաւունքները թէ՛ երկրի ներսում եւ թէ՛ երկրից դուրս։ Այս նպատակների իրագործման համար մեզ նախեւառաջ պէտք է առաւել նւիրում ու քաջութիւն, ազգին ու հայրենիքին ծառայելու բարձր գիտակցութիւն եւ յանձնառութիւն»։
Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը յորդորել է եկեղեցականներին Ղեւոնդեանց քահանայից նմանութեամբ ծառայել ու գործել եւ հոգեւորականին յարիր խօսքով ու վարքագծով լինել կենդանի քարոզութիւն հաւատացեալների համար, մեծապէս ուշադիր լինել, որպէսզի ոչ միայն չմսխւի դարերի վաստակը, այլեւ նորանոր ձեռքբերումներով աւելանայ մեր նախնիների փառքը՝ ի շահ ազգի ու հայրենեաց եւ ի պայծառութիւն մեր Սուրբ Եկեղեցու։
Վերջում Նորին Սրբութիւնը, մէկ անգամ եւս իր Հայրապետական օրհնութիւնն ու գնահատանքը բերելով ողջ հոգեւոր դասին, աղօթք է բարձրացրել առ Աստւած, որ Երկնաւորի հովանու ներքոյ խաղաղութեան, սիրոյ եւ համերաշխութեան շնորհներն առատանան ողջ աշխարհում, համազգային եւ հայրենական մեր կեանքում։
Հաւաքը եզրափակւել է Հայոց Հովւապետի «Պահպանիչ» աղօթքով։