Տիգրան Քոչարեան. «Ներկայ փուլում իշխանութեան վերարտադրման բոլոր հնարաւորոււթիւնների վրայ պէտք է խաչ քաշւէր»
«ԱԼԻՔ» – Տիգրան Քոչարեանը ֆէյսբուքեան իր էջում գրում է.
Սա էլ ասեմ, ու թեման որոշ ժամանակով փակեմ:
Վարդան Ղուկասեանը պէտք է դառնայ քաղաքապետ, որովհետեւ ինքը ստացել է առաւելագոյն քանակի ձայները ընդդիմութեան մէջ եւ Կարէն Սիմոնեանը ու Ռուբէն Մխիթարեանը համարել են, որ ինքը պէտք է ձեւաւորի իշխանութիւնը Գիւմրիում:
Հանրային եւ ներքին ճնշման ու համոզման արդիւնքում, Մարտուն Գրիգորեանը համաձայնւեց 2 ձայն տալ իր աւագանիների ցուցակից, որպէսզի Վարդան Ղուկասեանը ընտրւի քաղաքապետ:
Վարդան Ղուկասեանի փոխարէն այս իրավիճակում կարող էր լինէր Մարտունը, Ռուբէնը, Կարէնը, Արտեօմը, եթէ իրենք հաւաքէին աւելի մեծ քանակով ձայներ, եւ նոյն հանրային ճնշումը, այդ թւում իմ, կը լինէր արդէն, օրինակ Ղուկասեանի վրայ, եթէ այսպիսի իրավիճակը կրկնւէր:
Կարեւորը Պրինցիպն է, փոքրից դէպի մեծը, ոչ թէ հակառակը:
Յաջորդ հարցը.
Ղուկասեանը դարձաւ քաղաքապետ ու, ենթադրենք, մոռացաւ ինչի համար ա դարձել քաղաքապետ: Շատ լաւ, կան բազմաթիւ քաղաքական, հանրային եւ այլ վերահսկման ու խոչընդոտման մեխանիզմեր, որոնք իրեն կը վերադարձնեն ճիշտ ուղղու վրայ, կամ նոյնիսկ կը հեռացնեն պաշտօնից:
Ուղղակի ներկայ փուլում, իշխանութեան վերարտադրման բոլոր հնարաւորոււթիւնների վրայ պէտք է խաչ քաշւէր:
Հիմա:
Հնարաւոր է փողոցով, հնարաւոր է արտահերթով, հնարաւոր հերթականով մենք գնալու ենք իշխանութեան դէմ պայքարի:
Եւ այդ պայքարում տատանւող, կէսից կորող, լռող, իշխանափոխութեան դեռ չհասած ոտքերից բռնող, խաղեր տւող կամ ուլտիմատում քաշողներ պէտք չեն:
Յ. Գ. – Փաստօրէն կարելի է հանգիստ գնալ տարանջատւած, իրար չսիրելով, սեփական տարբեր ծրագրերով, համոզմունքներով եւ յաղթել Նիկոլին:
Սա արդէն փաստ է եւ իրողութիւն: Լուրը հաղորդում է Yerevan.today-ը:
