Սասուն Միքայէլեանը բացայայտել է Հայաստանի անվերջ զիջումների հայեցակարգը

ԲԵՆԻԱՄԻՆ ՄԱՏԹԷՈՍԵԱՆ

Քաղաքագէտ

 

Փաշինեանի իշխանական խմբում կան մի քանի անձինք, որոնք պարբերաբար հանրային դիսկուրս են նետում Նիկոլ Փաշինեանի համար հիմնարար գաղափարներ: Նման անձանց թւում առանձնանում են Յովիկ Աղազարեանը, Գագիկ Մելքոնեանը եւ, իհարկէ, Սասուն Միքայէլեանը:

Սասուն Միքայէլեանը այս հիերարխիայում անկասկած ունի առանձնայատուկ տեղ, ուստի նրա արտայայտած գաղափարները պէտք է առանձին դիտարկել: Յիշեցնենք, որ հէնց Միքայէլեանն էր 2018 թւականի ընտրարշաւի ժամանակ յայտարարել, որ «թաւշեայ յեղափոխութիւնն Արցախեան ազատամարտից աւելի կարեւոր էր», եւ, հետեւաբար, աւելի կարեւոր էր, քան Ղարաբաղեան առաջին պատերազմում յաղթանակը:

2020 թւականի պատերազմը ապացուցեց, որ Միքայէլեանը 2018-ին ցոյց տւեց իրավիճակի խորքային ըմբռնումը «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցութեան եւ անձամբ Նիկոլ Փաշինեանի համար: 2020-ին նրանք նախընտրեցին պարտւել պատերազմը, դառնալ հազարաւոր զոհերի, հազարաւոր քառակուսի կիլոմետր կորցրած տարածքների, անվտանգութեան համակարգի կործանման, կործանւած կեանքերի, ճակատագրերի եւ երազանքների պատճառը, բայց չհեռացան իշխանութիւնից:

Թէեւ պատերազմի ժամանակ կային քաղաքական գործիչներ, որոնք բացայայտ, չնայած այդ օրերին ամբողջ գրաքննութեանը եւ ռեպրեսիաների սպառնալիքներին, առաջարկում էին Փաշինեանին հեռանալ, իշխանութիւնը յանձնելով «Պաշտպանութեան կոմիտէին»՝ բանակի գլխաւորութեամբ: Բայց քանի որ 2018 թւականի «յեղափոխութիւնը» աւելի կարեւոր էր, քան Արցախը, եւ ընդհանրապէս «յեղափոխութիւնն» անհրաժեշտ էր, որպէսզի Արցախը յանձնւի, Նիկոլ Փաշինեանը նախընտրեց պահպանել իր աթոռը:

Ու ահա 2024 թւականին նոյն Սասուն Միքայէլեանը ասում է, որ կողմ է սահմանազատմանը, «որովհետեւ այսօր ոչ մի հնարաւորութիւն չունենք Ադրբեջանի դէմ կռւելու»: Այլ կերպ ասած, Միքայէլեանը ասում է, որ իշխանութիւնը պահպանելու համար պէտք է գնալ ցանկացած զիջումների Ադրբեջանի հետ բանակցելիս: Սակայն այս իրավիճակում կայ մի քանի կարեւոր «բայց»։

Նախ, ո՞վ է վստահ, որ Միքայէլեանի այս փաստարկով իշխանութիւնները կարդարացնեն միայն «սահմանազատումն»՝ ըստ Իլհամ Ալիեւի «ցանկութիւնների մենիւի»: Նման «փաստարկով» կարելի է «արդարացնել» նաեւ «միջանցքի» յանձնումը, Գորիսի յանձնումը, Մեղրիի յանձնումը եւ, օրինակ, Վազգէն Սարգսեանի տուն-թանգարանի յանձնումը նրա հայրենի գիւղում: Այն նոյն Վազգէն Սարգսեանի, որի գործը համակարգւած կերպով ոչնչացնում են ե՛ւ նրա եղբայրը, ե՛ւ նոյն Սասուն Միքայէլեանը, որն այսօր դա անում է Վազգէնի ստեղծած կազմակերպութեան՝ «Երկրապահ» կամաւորների միութեան ղեկավարութեամբ:

Երկրորդ, եկէք պատկերացնենք, որ Սասուն Միքայէլեանը ճիշտ է, եւ Հայաստանն ի վիճակի չէ արդիւնաւէտ դիմակայել Բաքւին, այլ կերպ ասած՝ ի վիճակի չէ վերականգնել ռազմավարական ուժերի հաւասարակշռութիւնը տարածաշրջանում: Տրամաբանութիւնն ու առողջ բանականութիւնն (ինչպէս նաեւ պատմական փորձը) ասում են, որ նման դէպքում Հայաստանին պէտք է գոնէ փորձել բանակցութիւնների միջնորդ ներգրաւել, որը կը կարողանայ հաւասարակշռել կողմերի ուժերը, ինչպէս նաեւ հետեւել կողմերի ստանձնած պայմանաւորւածութիւնների իրականացմանը:

Սասուն Միքայէլեանը, Յովիկ Աղազարեանը, Գագիկ Մելքոնեանը եւ Նիկոլ Փաշինեանը գիտեն, որ մեր տարածաշրջանում նման միջնորդ կարող է լինել միայն Ռուսաստանը՝ մի շարք գործօնների շնորհիւ (որոնցից ոչ վերջինը Ռուսաստանի՝ տարածաշրջանում ռազմական լոգիստիկա հաստատելու կարողութիւնն է):

Սակայն քանի որ ՌԴ միջնորդութիւնը ուղղակիօրէն հակասում է «ՔՊ»-ի շահերին, ինչպէս նաեւ, ըստ ամենայնի, հայկական իշխանութիւնների կուլիսային պարտաւորութիւններին, հէնց այդ պատճառով իշխանութիւնները ընտրել են «ամէն ինչ յանձնելու» տարբերակը: Իսկ Սասուն Միքայէլեանը պարզապէս հրապարակայնացրել է դա:

Մտածէ՛ք այդ մասին…

Alphanews.am