Արա Զոհրաբեան. «Հայաստանը ստիպւած խորհրդայնացւեց, որպէսզի փրկւի. արդեօ՞ք հիմա էլ նոյն վտանգները մեզ չեն սպառնում»
Արա Զոհրաբեանը ֆէյսբուքեան իր էջում գրել է.
«ԱՐԴԵՕՔ ՎԵՐԱՑԵԼ ԵՆ ՎՏԱՆԳՆԵՐԸ
Իւրաքանչիւր բանական մարդ խաղաղութիւն է ուզում:
Արդեօ՞ք Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինեանի, Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիեւի եւ ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Ջ. Թրամփի կողմից Վաշինգտոնում 2025 թւականի օգոստոսի 8-ին ստորագրւած հռչակագիրը խաղաղութիւն է բերելու:
Չունեմ այդ լաւատեսութիւնը մի քանի պատճառով՝
1) Ադրբեջանը պայմանաւորւածութիւններ պահող չէ՝ վերջին թարմ հիմքը 09.11.2020 թ. եռակողմ պայմանաւորւածութիւնների խախտման փաստերն են.
2) Ռուսաստանի եւ Իրանի շահերի հետ այս գործարքը հակասութիւն է առաջացնում.
3) Այս գործարքով չեն կարգաւորւել Հայաստանի շահերից բխող մի խումբ հարցեր, որոնցից են օրինակ՝ գերիների վերադարձի, Արցախցիներից խլած տարածքները վերադարձնելու եւ անվտանգութիւնն ապահովելու հարցերը:
Չեմ անդրադառնում Հայաստանի տարածքով անխոչընդոտ ճանապարհ տրամադրելու մանրամասներին, միայն կը նշեմ, որ այդ ճանապարհը պէտք է Ադրբեջանին եւ Թուրքիային ու ոչ թէ՝ մեզ:
Նոյնիսկ Հայաստանի օրէնսդրութեամբ սերւիտուտի (ուրիշի հողամասից սահմանափակ օգտւելու իրաւունքի) դէպքում օգտագործւող հողամասը կոչւում է ԾԱՌԱՅՈՂ գոյք, իսկ միւս սեփականատիրոջ հողամասը կոչւում է ԳԵՐԱԿԱՅ գոյք (ներկայացւած է որպէս համանման օրինակ):
Այսինքն այս գործարքով Հայաստանի տարածքը դառնում է ծառայող տարածք Ադրբեջանի համար:
Յիշենք նաեւ 105 տարի առաջ մեր ազգի գլխին եկածը: Սեւրի հաշտութեան պայմանագիրը ստորագրւել է 1920 թ. օգոստոսի 10-ին Ֆրանսիայի Սեւր քաղաքում:
Դա չխանգարեց, որպէսզի 1920 թւականի սեպտեմբերի 22-ին քեմալական Թուրքիան առանց պատերազմ յայտարարելու յարձակւի Հայաստանի վրայ։
Հայաստանին չօգնեց նոյնիսկ ԱՄՆ նախագահ Վիլսոնի կողմից 1920 թւականի նոյեմբերի 22-ին ընդունւած վճիռը, որով, Հայաստանին էր տրւում ընդհանուր առմամբ 103.599 կմ² տարածք։
Ինչու այդ տարածքները չդարձան հայկական, ինչու ԱՄՆ-ն եւ հզօր միւս պետութիւնները, որոնք նաեւ Սեւրի պայմանագրի կողմերն էին (օրինակ՝ Մեծ Բրիտանիա, Ֆրանսիա, Իտալիա, Ճապոնիա) չկարողացան Հայաստանին օգնել: Հայաստանը ստիպւած խորհրդայնացւեց, որպէսզի փրկւի:
Արդեօ՞ք հիմա էլ նոյն վտանգները մեզ չեն սպառնում:
Յ.Գ. – Երբ ասեն, թէ՝ խաղաղութիւն եւ ապահովութիւն է, այն ժամանակ յանկարծակի կը հասնի նրանց կործանումը, ինչպէս լինում է յղի կնոջ երկունքը. եւ նրանք չեն փրկւելու։ (Թեսաղոնիկեցիներ 1 5:3)»:
