ՈՐՏԵ՞Ղ Է ՅԻՍՈՒՍԸ…

«Որտե՞ղ էր ծնւելու Քրիստոսը…»:

Մտ 2.4

 

Սովորական մարդիկ չէին կարող իմանալ, թէ որտե՞ղ էր ծնւելու Յիսուսը: Մո­գերը զարգացած եւ տիեզե­րագիտութեան բնա­գա­­ւառում առաջադիմած անձեր էին, որոնք երկնակամարում տեսնելով Նրա աստղը, ուղեւորւեցին դէ­պի Հրէաստան, ճշտելու համար, թէ՝ որտե՞ղ է նո­րածին Արքան, որի աստղը ճանաչել էին…:

Բայց մե՞նք ինչու ենք տալիս նոյն հարցը…

Որտե՞ղ է Յիսուսը…

Սոյն հարցը առաջին անգամ Հերովդէս ար­քային տւեցին, նորա­ծին Յիսուսին Արեւելքից տե­սութեան եկած երեք մոգերը՝ Մելգոնը, Գասպարը եւ Բաղդասարը, երբ մոգական գիտութեան մօտ­կից ծանօթ լինելով, երկնակամարի աստղերի խմ­բում նկատել էին Նրա ծնունդը աւետող մի աստղ:

Մարիամն ու Յովսէփը Բեթղեհէմում, ոչխար­ների հօտի յատուկ ագարակում ծւարած, նորածին Միածին որդուն խանձարուրելով դրեցին յարդով լեցուն մսուրի մէջ:

^– Որտե՞ղ է Յիսուսը: Մանուկ արքայի լալկան ձայնը լսեցին վստահաբար մոգերը, եւ մօտեցան քարայրին, որի մօտ էին նաեւ հովիւները, երկնքից լսած լինելով հրեշտակների տւած խաղաղութեան «Փառք ի բարձունս» պատգամը: Ոսկի, կնդրուկ եւ զմուռս նւիրելով երկնաւոր Արքային, մոգերը նաեւ երկրպագե­ցին նրան, հնաբոյր ժամանակ­ներից ժառանգած խոր յարգանքով, եւ երկնքից ուղ­ղութիւն ստա­ցած լինելու հոգեթրթիռ եր­կիւ­ղածութ­եամբ:

Որտե՞ղ է Յիսուսը:

Մոգերի արտասանած սոյն դրական հարցին բառային կրկնութիւնը, յատ­կապէս հաւատացեալ կամ թերահաւատ քրիստոնեաների բերանից կարող ենք լսել այսօր եւս: Աշխարհի տարբեր երկրներում տեղի ունեցող պատերազմական գործողութիւնները, հազարաւոր մարդկանց անտուն մնալը, անհամար մեծե­րի ու մանուկների սպանութիւնը, բազմաթիւ  երեխաների որբացումը, երկրների  ղեկա­վարների քմահաճոյքից բխած անգութ որոշումները, ինչպէս նաեւ հազարա­ւոր մարդկանց կողմից գաղթականի ցուպ ձեռք վերցնելն ու անորոշ ուղղութ­եամբ փախչելը, աշխարհում նորանոր դժբախտութիւնների պատճառ են հանդիսանում, եւ քաղա­քա­կիրթ մարդկու­թիւնը անորոշ ճանապարհներով առաջնորդում:

Մի պարզ հարց տանք. Աստւա՞ծ է այս բոլորն անողը, թէ՞ մարդը: Մտային եւ մարմնական տարբեր ցաւերով տառապողների համար, յանցանքը աշխարհի երե­սից բարձրացնելու եւ մինչեւ երկնքի կապոյտը տանելու գործը, շատ աւելի հեշտ է թւում, քան իրենց անձին եւ շրջապատին մէջ այն փնտռելը: Միթէ՞ Աստւած է պա­տերազմներ հրահրողը, կամ այլ երկրների նաւթային հանքերը իրեն ենթարկելու ծրագրեր մշակողը…: Աստծուն մօտիկ եւ աղօթքով նրա միացած մարդիկ, հոգե­կան բարձրութիւնից են նայում պատերազմական անորոշութիւններին, խղճով են հետեւում երրորդ երկրներում իրենց գոյութիւնը հազիւ պահպանող մարդկանց կեանքին: Միւս կողմից, աշխարհի բոլոր ղեկավարների մարդկային մտածողութ­եանը նրանք նայում են յատուկ վերապահութեամբ, միշտ պատրաստ լինելով ա­նակնկալ­ների:

Հաւատքի մէջ թուլութիւնը, նմանւում է մարդկանց տուն փնտռելու ջանքին: Շատերը տուն են փնտռում, սակայն իրենց ակնկալած բնակարանին չեն տիրա­նում: Հոգեւոր կեանքի եւ լաւագոյն ապրումների տէր «անձը»՝ հաւատքն է, որը չենք կարող «փողոցում» թողնել: Այն յատուկ տունի կարիք ունի:

Քրիստոնէական մեր հաւատքի հիմնական տունը, որտեղ հոգեպէս ծնւել ենք եւ մեծացել, Յիսուսի մսուրն է: Մեր հաւատքը այս տան կարիքն ունի, որովհե­տեւ ձմռան անձրեւից եւ ամռան շոգից փրկւելու միակ տեղն է այն: Մեր երկնաւոր Մայրը՝ Ս. Կոյս Մարիամ Աստւածածինը մնայուն խնամատար է մեզ համար, որով­հետեւ իր Որդու հոգածութիւնը մսուրից մինչեւ խաչ գործադրեց, արիւնաքամ սրտով:

Աշխարհում անապահով կացութիւններում յայտնւելով, յաճախ մարդկանցից ոմանց հա­ւատքը տկարանում է: Աւետարանական դրւագները եւ պատգամները մեզ գօտեպնդելու եւ հոգեպէս զօրացնելու համար են: Յիսուս բացայայտ ասում է, որ պատերազմների ձայներ լսելու ենք, երբ ազգեր իրար դէմ կռւեն, թագաւորութիւններ՝ թագաւորութիւնների դէմ, տեղ-տեղ սով, համաճարակ, երկրաշարժ եւ այլ դժբախտութիւններ են տեղի ունենալու, որոնք երկունքի սկիզբն են լինելու դեռ (հմմտ Մտ 24. 6-8): Տագնապահար աշխարհի մասին ո՛չ թէ իր գուշա­կութիւնն է կատարել Յիսուսը, այլ կանխաւ իր զգու­շացումներն է նա տւել մարդ­կութեան. սակայն որտե՞ղ է մեր հաւատքը այսօր, որը դեռեւս անգիտակցաբար փնտռում ենք ամենուրեք, նոյնիսկ Նրան ուղղելով մեր միտքը զբաղեցնող հարցը.

^– Որտե՞ղ ես, Յիսո՛ւս…

Անգիտակցութիւնը, հաւատքի թուլութիւնից է մեզ փոխանցւում: Երանի՜ մո­գերի նման դրականօրէն հարց տանք միեւնոյնը… որտե՞ղ է Յիսուսը. նա է փրկութ­իւնը…: Մոգերի նման նւէր ունե՞նք նրան յանձնելու: Աշխարհում ապրող մարդկանց սրտում Յիսուսին յարմար նւէրներ մնացի՞ն: Միայն սոյն ան­կեղծութիւնը կարող է փաստել մեր հաւատքի ամբողջականութիւնը, որը նա­եւ մեր փրկութեան մաքուր ճանապարհն է լինելու:

Այ՛ս հաւատքով երբ փնտ­ռենք Յիսուսին, այն ատեն միայն մեր հոգում լա­ւագոյն բազմոցը տրամադրած ենք լինելու նրան: Յիսուսը մեր հոգում տեղաւո­րելուց յետոյ, Աստւած անպայման մեր մէջ յոյսի նշոյլը փարոսի է վերածելու, եւ միայն այն ատեն ենք յաջողելու մեր կեան­քի ապահով ուղին գծել, պայծառ ա­պա­գայի հասնելու համար:

– Որտե՞ղ է Յիսուսը…

Նրա տեղը չմոռանալու քրիստոնէական միջոցներից է՝ ուժեղ հաւատքով, քո սրտում բնակութեան հրաւիրւած Յիսուսի ներկայութեան բերել նաեւ ուրիշներին: Այն, որ միայն­ակ է տօնում իր ուրախութիւնը, անձնասիրութեան գրկում ծւարած է մնում իր ամբողջ կեանքում: Նրանք ովքեր կեանքի դժւարութիւնների բեռի տակ կքել են, երկնային միջամտութիւն են համարելու ձեր բարի կամքը, եւ մեծ սիրով են ընդունելու ձեր սրտից բխած ա­մենաթանկագին գանձը՝ ձեր սէրը:

Գտա՞ր Յիսուսին…: Նորածին արքան քո նման մարդ արարածի սրտում է, յատկապէս նրան՝ որը քո օժանդակութեան կարօտ է այս պահին: Յիսուսը անծա­նօթ չէ՛: Բոլորս լաւ ենք ճանաչում նրան, սակայն փորձենք երբե՛ք չհեռացնել նրան մեր մտքից: Մեզանից իւրաքանչիւրը, թող իր անձը բարեփոխելու աշխատանքին նւիրւի առօրեայ դրութեամբ, որպէսզի նորածին Արքայի լացի ձայնից եւս արթուն մնայ: Նման երկնառաք ձայնը կարող է պատասխանել քո հարցին, եւ բացայայ­տել, թէ՝ Ո՛ՐՏԵՂ Է ՅԻՍՈՒՍԸ:

ՔՐԻՍՏՈՍ ԾՆԱՒ ԵՒ ՅԱՅՏՆԵՑԱՒ

ՁԵԶ ԵՒ ՄԵԶ ՄԵԾ ԱՒԵՏԻՍ

 

Աղօթաձայն Օրհնութեամբ՝

ԳՐԻԳՈՐ ԱՐՔ. ՉԻՖԹՃԵԱՆ

ԱՌԱՋՆՈՐԴ  ԱՏՐՊԱՏԱԿԱՆԻ  ՀԱՅՈՑ  ԹԵՄԻ

 

Տօն Ս. Ծննդեան եւ Աստւածայայտնութեան

3 յունւարի, 2025

Ազգային առաջնորդարան – Թաւրիզ