Հրանտ Մելիքեան. «Եթէ Սամուէլ Կարապետեանը շարունակի լրջօրէն մտնել Հայաստանի քաղաքականութիւն, ապա նա տեսականօրէն կարող է նման բեւեռ դառնալ»

«ԱԼԻՔ» – «Հայաստանի ներքին ու արտաքին կեանքի վրայ 2 ազդող հիմնական գործօն կայ. առաջինը՝ դրսի ճնշումը, այսպէս կոչւած, «Զանգեզուրի միջանցք»-ը բացելու հարցով, երկրորդը՝ նախընտրական քարոզարշաւը, որը մեկնարկել է նոյնիսկ անցեալ տարւայ վերջից։ Մնացած գործօնները, այդ թւում՝ եկեղեցու վրայ յարձակումները, պայմանաւորւած են այս 2 իրողութեամբ»: 168.am-ի հետ զրոյցում ՀՀ-ում առկայ քաղաքական իրավիճակին անդրադառնալով՝ նշել է քաղաքագէտ, վերլուծաբան Հրանտ Միքայէլեանը։

«2 մեծ բեւեռի» թէզ է առաջ տարւում. օբիեկտի՞ւ են նման յայտարարութիւնները՝ մեր հարցին ի պատասխան՝ Հրանտ Միքայէլեանը ներկայացրել է այն պատկերը, որն ուրւագծւում է այսօր ներքաղաքական դաշտում բեւեռների առումով:

«Խոշոր հաշւով, կարելի է ասել, որ կայ 2 բեւեռ. առաջինը՝ արեւմտամէտ բեւեռը, որը վերջերս արդէն դարձել է ծայրայեղ արեւմտամէտ (ծայրայեղ դառնալը պայմանաւորւած է դրսի ազդեցութեամբ), եւ երկրորդը՝ բոլոր մնացածները, որոնք ներառում են թէ՛ ռուսամէտ, թէ՛ չէզոք, թէ՛ տարբեր դիրքորոշում ունեցող շրջանակները։

«Արեւմտամէտ» եզրոյթի տակ նկատի ունեմ իշխանութիւններին եւ նրանց սատելիտներին, որոնք օր ու գիշեր քարոզչութիւն են տանում, թէ Հայաստանը պէտք է Ռուսաստանի հետ հակամարտութիւն սկսի տարբեր եղանակներով»,- մանրամասնել է քաղաքագէտը:

Անդրադառնալով ներընդդիմադիր հատւածում առկայ իրավիճակին՝ նա արձանագրել է, որ դա այդքան էլ բեւեռ չէ, այլ աւելի շատ դիմադրութիւն՝ իշխանութեան քաղաքականութեանը. «Ընդհանուր ընդդիմութիւն գոյութիւն չունի։ Վերջին հինգ տարում մի քանի անգամ փորձ է եղել միաւորւած ընդդիմութիւն ստեղծել՝ տարբեր ֆորմատներով, սակայն այն ոչ մի անգամ չի աշխատել, որովհետեւ հայկական քաղաքական դաշտում միասնական աշխատանքի յաջող փորձ եւ աւանդոյթ չկայ, եւ այդ աւանդոյթն այդպէս էլ չձեւաւորւեց։ Այսպիսով, մենք ընդդիմադիր դաշտում բեւեռ չունենք, բայց մենք ունենք, այսպէս ասած, ուղղակի դիմադրութիւն իշխանութեանը։

Բայց եթէ Սամուէլ Կարապետեանը շարունակի լրջօրէն մտնել Հայաստանի քաղաքականութիւն, ապա նա տեսականօրէն կարող է նման բեւեռ դառնալ, եթէ նա, իսկապէս, շատ լուրջ է տրամադրւած, որովհետեւ մենք արդէն տեսնում ենք, որ դաշտում որոշակի վերաձեւակերպումներ ունենք։ Իսկ մինչ այդ՝ մինչեւ Սամուէլ Կարապետեանի ի յայտ գալը, 2021 թւականից մինչեւ 2025 թ. մօտաւորապէս կէսը Հայաստանի ներքաղաքական դաշտում խոշոր փոփոխութիւն տեղի չի ունեցել։ Այսինքն՝ առաջին խոշոր փոփոխութիւնը ներքաղաքական դաշտում Սամուէլ Կարապետեանի ի յայտ գալն է»:

Յստակեցնող հարցին, թէ ամէն դէպքում մինչեւ ընտրութիւնները հնարաւո՞ր է իրավիճակի փոփոխութիւն տեսնել, այսինքն՝ երբ իշխանափոխութիւնը ոչ ընտրական սցենարով գնայ, քաղաքագէտն արձագանքել է՝ չբացառելով նման ընթացքի տեսական հնարաւորութիւնը.

«Հնարաւոր է, բայց այդ պոտենցիալը դեռ չի իրացւել որեւէ կերպ։ Այսինքն՝ մենք դաշտում ունենք մի քանի թրիգերներ, որոնցից իւրաքանչիւրն էլ բաւարար էր, որպէսզի փողոցային լրջագոյն ընդվզումներ սկսւէին։ Դրանք են՝ «խաղաղութեան պայմանագիր» եւ «Զանգեզուրի միջանցք» թեման, Եկեղեցու դէմ յարձակումները, նաեւ՝ քաղաքական ռեպրեսիաները Հայաստանի ներքին դաշտում։

Այսպիսով, այս երեքը, կարելի է ասել, բաւականին լուրջ թեմաներ են, որոնք, հնարաւոր է՝ թրիգեր դառնան, եթէ ընդդիմադիր ուժերը կարողանան եւ ցանկանան դրանք օգտագործել։ Չեն կարողանում, որովհետեւ անկազմակերպ շարժումները չեն կարող լինել արդիւնաւէտ»:

Յիշեցնենք, որ «5-րդ ալիք»-ին տւած հարցազրոյցում Ռոբերտ Քոչարեանն ասել էր, որ քաղաքական դաշտում կայ 2 մեծ միաւոր՝ մէկը «Հայաստան» դաշինքն է, միւսը՝ Սամուէլ Կարապետեանի կողմից ստեղծւող քաղաքական ուժը, որի ծաւալները դժւար է հիմա կանխատեսել։ Ըստ 2-րդ նախագահի՝ Սամուէլ Կարապետեանն ունի բոլոր հնարաւորութիւնները քաղաքական դաշտ մտնելու համար։

Զրոյցը՝ ԶԱՐՈՒՀԻ ԴԻԼԱՆԵԱՆԻ